દેડકાં પુરે કુવાને કેમ કે
અંધ મન બ્હેરી ગણતરીનાં હતાં
આપણા સંબંધ જેવી શક્યતા
ઓસ ભીનાં પાંદડાં તુટી જતાં
બંધ દરવાજા થયા તો લાગતું
ભુલવા જેવું અમે સંભારતાં
હાથની રેખા બદલવા શું મથો
આંસુ ઓ ક્યાં આંખ માં ઓછાં હતાં ?
–ચિનુ મોદી
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
No comments:
Post a Comment