નથી જો ક્યાય દિલ મા કે જીવનમા કયાય એથી શુ,

નથી જો ક્યાય દિલ મા કે જીવનમા કયાય એથી શુ,મને આનન્દ છે કે હુ તમારી ફોનબુ મા છુ,ભલે ને રિન્ગ કેરો ટોન તમરાનો તમે રાખો,હશે જો ફોન મારો લાગશે ડાયલ કરે કુહુ,તમે મેસેજરૂપે તો ગમે ત્યારે પધારો છો,શિયાળામા ચડે ઠન્ડી ઉનાળામા નડે છે લૂ,વિચારે છે મધુ શુ થઈ રહ્યુ છે ને ખુટે છે શુ,મને જાહેરમા કહો છો "તમે" મેસેજ મા તો "તુ".

લાલ કસુંબલ આંખડી, તારી પાઘડીએ પાણી,

લાલ કસુંબલ આંખડી, તારી પાઘડીએ પાણી,તને પરથમ અર્પણ કરું, મારા શાયર મેઘાણી.ધન ધન કાઠિયાવાડ, ધન ધન તારું નામ,પાકે જ્યાં નરબંકડા, ને રૂપ પદમણી નાર.સુંદર ભોમ સોરઠ તણી, જ્યાં નિર્મળ વહેતાં નીર,જ્યાં જાહલ જેવી બેનડી અને નવઘણ જેવો વીર.સોરઠ મીઠી રાગણી, રાગ મીઠો મલ્હાર,રણમાં મીઠી વીરડી, જંગ મીઠી તલવાર.શિયાળે સોરઠ ભલો, ઉનાળે ગુજરાત,ચોમાસે વાગડ ભલો, કચ્છડો બારે માસ.અમારી ધરતી સોરઠદેશની ઊંચો ગઢ ગિરનાર,સાવજડાં સેંજળ પીએ, એનાં નમણાં નર ને નારકાઠિયાવાડમાં કોક દિ, ભૂલો પડ ભગવાન,તું થા મારો મહેમાન, તને સરગ ભુલાવું શામળાઊંચો ગઢ ગિરનાર, વાદળથી વાતું કરે,મરતા રાખેંગાર, ખેરડી, ખાંગો નવ થયો.કાઠિયાવાડની કામિની, હળકતી માથે હેલ,ભરી બજારે નીકળે, ઢળકતી જાણે ઢેલ.

અમે તારા પ્રણયનાં ફૂલ ખરવા પણ નથી દેતાં,

અમે તારા પ્રણયનાં ફૂલ ખરવા પણ નથી દેતાં,છૂપાં રાખ્યાં છે એવાં કે પમરવા પણ નથી દેતાં.ગરીબીને લીધે કરવી પડે છે કરકસર આવી,અમે રડીએ છીએ ને અશ્રુ સરવા પણ નથી દેતાં.હવેના રાહબર પોતે જ ખોટા રાહ જેવાં છે,સફર સાચી દિશામાં તો એ કરવા પણ નથી દેતાં.ભલે મળતાં નથી, પણ એજ તારણહાર છે સાચા,જે ડૂબવા તો નથી દેતા જ, તરવા પણ નથી દેતાં.હવે આવા પ્રણયનો અંત પણ આવે તો કઇ રીતે?નથી પોતે વિસરતાં કે વિસરવા પણ નથી દેતાં.સુરાનો નહિ, હવે સાકીનો ખુદનો છે નશો અમને,કે એનો હાથ પકડી જામ ભરવા પણ નથી દેતાં.જીવાડે પ્રેમથી એવું તો કોઇ ક્યાં મળે બેફામ?કે મતલબ હોય છે તો લોક મરવા પણ નથી દેતાં

વરસાદમાં ઝબકોળાયેલા

વરસાદમાં ઝબકોળાયેલાશહેરની વચ્ચે ઊભો છુંહું--કોરોકટ્....મારા હિસ્સાનું આકાશ તોપોતાની પાંખોમાં સમેટીને લઈ ગયું છે કોઈપંખી.હથેળીમાં થીજેલું વાદળ લઈહુંભટક્યા કરું છુંહવેમારા હિસ્સાના સૂર્યનેશોધવા....

હાય હાય શુ ચાલે છે યાર ??

હાય હાય શુ ચાલે છે યાર ??કશુ નહિ ભઇલા છોકરી ને પૈસા, મારે તો અમેરિકા જવુ છે ને મિલેનિયર થવુ છે.એવુ છે ત્યા શુ કરસે, તેના કરતા અહિયા રહે.તને ખબર નથી પડતી ઈન્ડિયા મા કશુ નથી આખો દિવસ ભણવાનુ ને ક્રિકેટ રમવાનુ પણ એના પછી શુ ??પપ્પા શુ બોલ સે, મમ્મી તો રડસેજ, કહુ છુ તારી સાથે બધા તો લડસેજ.એમા શુ, ખસી જા, હવે હુ જાવ છુ, મારી જીન્દગી પાછી લઉ છુ, આવી રીતે મોટો થઉ છુ, બધા ને કહિ દે હુ ગરિબ નથી રેહવા નૉ.બધા ને કહિ દઈસ ત્યા અમેરિકા મા રેહવા દો. નવાઈ લાગે છે ધમ્ર ની યાદ નહિ થોડુ દુઃખ પણ નહિ, લગન કરીશ કોની સાથે ??મારે પીવુ છે તો પીવા દે આ નવુ પાણી.તો જા પણ મારુ દિલ તો રેહશે હિન્દુસ્તાની.મારુ દિલ, My Heart, મારુ લોહી, My Blood,From The Start મારી નાથ, My Family Two Worlds Apart,How Do I Move On ભાઇ ??કેવી રીતે જઈશ ??Cuz No Matter Where I Go,My Soul Is In The Same Place.Dear Bro Its Been A Long Time Since We Talked,Four Years Since I Stepped Off That Plane, How’s Mom And PopsAs For Me I’m Workin’ Hard Learnin’ The Ropes Of The GameI Went From A Nobody To Lots Of Fortune And Some FameIn My Own Eyes, I Think I’m Doing Really Well,Got Lots Of Money So Tell Nobody To Worry About My WealthAs For My Health, Well, It Could Be A Little BetterBut Take Care Of Yourself, Love Your Bro, I’ll Storm Through This Weather.મારા ભાઈ, મને લાગે છે કે તને બહુ ફાવે છે,સારુ તો જીવન પણ તબિયત કેવી લાગ છે,મ્મ્મી ને પપ્પા ની યાદ આવે છે કે ભુલી ગયો,એમની તબિયત બગડે છે, જ્યારે તુ પૈસા પાછળ પડિ ગયો,હારી ગયો, આ જીન્દગી આવે છે ને જાય છે,સારુ તો મારા ભાઈ, સારો ભાઈ, તુ મારુ દિલ છે,તુ મારો ભઈલો,તુ મારુ દિલ છે,શેની માટે આવી રીતે જીવે છે.Hello My Brother How Are Youભાઈ કેમ છે ?You Like My New Suit Just Got It Tailored Sergio Valenteઆહ મારી હોવ મીના ને આપણી બેટી શિવાની, બેસી જા, કશુ ખા, ચા નાસ્તો કે પાણી.Here’s A Gift For Your Wife, A Baby Doll For Your Girl, I Can’t Wait Till Its My Turn To Bring A New Life Into This Worldતો લગન ક્યારે કરીશ, ત્રીસ વરસ પતી ગયા.There’s No Time For All That And I Refuse To Do A BiodataFamily જોઈએ છે પણ લાગે છે કે મળી ગયુ, તુ ને તારા પૈસા તારુ લગન થઈ ગયુ,Let It Go, Let It Flow, I Already Know Where I StandWhat I Have, My Two Hands, My One Life And My Famઆ વાત, ખરી છે,કે તુ ખાલી ખાલી બોલે છે,Why Do You Keep On Asking Me This, You Know That You Know Its Trueએવુ છે ?I guess that’s itહવે હુ અમેરીકા જાવ છુ.No I Would Never Let You Go What I’ve Gone Throughમારુ દિલ, My Heart, મારુ લોહી, My Blood,From The Start મારી નાથ, My Family Two Worlds Apart,How Do I Move On ભાઇ ??કેવી રીતે જઈશ ??Cuz No Matter Where I Go,My Soul Is In The Same Place.

તેની એક નઝર થી ઘાયલ થયો છુ,તેની બીજી નઝર થી શાયર થયો છુ,સાચુ કહુ છુ મિત્રો પ્રેમ મા એક સજા છે,નિંદ મા પણ તેને યાદ કરવાની મજા છે.


દિલ ની વાત તને જણાવુ કેમ્,મારા મેહબુબ નુ નામ તને કહુ કેમ,એની યાદ મા તડપુ ને તરસુ ,રણ મા ભુલેલા માનવી ની જેમ.

પ્રેમ ની રમત પણ અજીબ હોય છે,

પ્રેમ ની રમત પણ અજીબ હોય છે,નેણ ના નખરા ની એમા ચાલ હોય છે,હાર ને જીત એમા એક જ હોય છે,અન્તે તો બને ની આંખો મા આસું હોય છે.

સારા ને નરસા ની હવે મને ફિકર નથી,

સારા ને નરસા ની હવે મને ફિકર નથી,દુનિયા ના દસ્તુર ની હવે મને ફિકર નથી,દોસ્ત, માણસ ની ઓળખણ તો દિલદારી થી થાય છે,ચેહરા અને ચિત્ર ની હવે મને ફિકર નથી,

દુઃખમાં રડી લેવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે,

દુઃખમાં રડી લેવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે,હારેલી જીંદગી જીવવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.કીનારા પર વહાણ હંકારનારાઓ તમને શું ખબર,તૂફાન માં કશ્તી ગુમાવવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.તમામ ઉમર જેને પામવાની તડપ હોય પરંતુ,તેને મેળવીને ગુમાવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.બે હાથ વડે ઝીંદગી ઉલેચનારાઓ એટલું પણ જાણો કે,છેલ્લા શ્વાસે હથેળી ખાલી જોવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.એક વાટ પકડી ને ચાલનારાઓ મંઝીલ જરુર પામે છે,કીન્તુ માર્ગ માં ભટકી જવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.દુનીયા જીતનારા ઘણાં સીકંદરો ભૂલાઈ ગયાં,એક-બે ના દીલ જીતી ચાલી જવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે..

નવમાં ધોરણની મીરાં દવે....બેલ વાગ્યોને પરી થઇ ગઇ...
રાજીવ પણ ત્યા હતો પરંતુ..."રા" મુકી તે "જીવ" લઇ ગઇ...

prem ni pariksha

પ્રેમ ની પરીક્ષા ઓ એટલી સરળ નથી હોતી,વાયદા ઓ પુરા કરવાની ફરજ નથી હોતી,રોતી આંખો થી હરખાવુ પડે છે,મન બીજા ને આપી ને મલકાવુ પડે છે.

તેની એક નઝર થી ઘાયલ થયો છુ,તેની બીજી નઝર થી શાયર થયો છુ,સાચુ કહુ છુ મિત્રો પ્રેમ મા એક સજા છે,નિંદ મા પણ તેને યાદ કરવાની મજા છે.



સમયનો સાદો નિયમ છે કે એ અટકતો નથીનિયમ છે પ્રેમનો સાદો કે એ કદિ ટકતો નથી
તમારો સાદો નિયમ છે કે સૌને ભટકાવોને મારો સાદો નિયમ છે કે હું ભટકતો નથી

દુઃખમાં રડી લેવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે,હારેલી જીંદગી જીવવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.કીનારા પર વહાણ હંકારનારાઓ તમને શું ખબર,તૂફાન માં કશ્તી ગુમાવવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.તમામ ઉમર જેને પામવાની તડપ હોય પરંતુ,તેને મેળવીને ગુમાવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.બે હાથ વડે ઝીંદગી ઉલેચનારાઓ એટલું પણ જાણો કે,છેલ્લા શ્વાસે હથેળી ખાલી જોવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.એક વાટ પકડી ને ચાલનારાઓ મંઝીલ જરુર પામે છે,કીન્તુ માર્ગ માં ભટકી જવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.દુનીયા જીતનારા ઘણાં સીકંદરો ભૂલાઈ ગયાં,એક-બે ના દીલ જીતી ચાલી જવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે..

કાજળભર્યાં નયનનાં કામણ મને ગમે છે;

કાજળભર્યાં નયનનાં કામણ મને ગમે છે;કારણ નહીં જ આપું કારણ મને ગમે છે.લજ્જા થકી નમેલી પાંપણ મને ગમે છે;ભાવે છે ભાર મનને, ભારણ મને ગમે છે.જીવન અને મરણની હરક્ષણ મને ગમે છે;એ ઝેર હોય અથવા મારણ, મને ગમે છે.ખોટી તો ખોટી હૈયાધારણ મને ગમે છે;જળ હોય ઝાંઝવાંનાં તોપણ મને ગમે છે.હસવું સદાય હસવું, દુઃખમાં અચૂક હસવું,દીવાનગી તણું આ ડહાપણ મને ગમે છે.આવી ગયાં છો આંસુ, લૂછો નહીં ભલા થઇ,આ બારે માસ લીલાં તોરણ મને ગમે છે.લાવે છે યાદ ફૂલો છાબો ભરી ભરીને,છે ખૂબ મહોબતીલી માલણ, મને ગમે છે.દિલ શું હવે હું પાછી દુનિયાય પણ નહીં દઉં,એ પણ મને ગમે છે, આ પણ મને ગમે છે.હું એટલે તો એને વેંઢારતો રહું છું,સોગંદ જિંદગીના! વળગણ મને ગમે છે.ભેટ્યો છું મોતને પણ કૈં વાર જિંદગીમાં!આ ખોળિયાની જેમ જ ખાંપણ મને ગમે છે!‘ઘાયલ’ મને મુબારક આ ઊર્મિકાવ્ય મારાં,મેં રોઇને ભર્યાં છે, એ રણ મને ગમે છે.

કંઇ ક્યારનો આમ જ મુગ્ધ બની, આ મીનાબજારે ઉભો છું

કંઇ ક્યારનો આમ જ મુગ્ધ બની, આ મીનાબજારે ઉભો છુંલાગી છે કતારો નજરોની, નજરોની કતારે ઉભો છુંઆ તારી ગલીથી ઉઠી જવું, સાચે જ નથી મુશ્કીલ કિંતુંતું સાંભળશે તો શુ કહેશે, બસ એ જ વિચારે ઉભો છુંસમઝાતું નથી કંઇ ક્યાંથી મને, આ આવું લાગ્યું છે ધેલુંજાકારો મળ્યો તો જ્યાં સાંજે, ત્યાં આવી સવારે ઉભો છુંજોયા છે ઘણાંને મેં 'ઘાયલ', આ ટોચેથી ફેંકાઇ જતાએકાદ ઘડી આ તો એમ જ, આવીને મિનારે ઉભો છું

કંઇ ક્યારનો આમ જ મુગ્ધ બની, આ મીનાબજારે ઉભો છું

કંઇ ક્યારનો આમ જ મુગ્ધ બની, આ મીનાબજારે ઉભો છુંલાગી છે કતારો નજરોની, નજરોની કતારે ઉભો છુંઆ તારી ગલીથી ઉઠી જવું, સાચે જ નથી મુશ્કીલ કિંતુંતું સાંભળશે તો શુ કહેશે, બસ એ જ વિચારે ઉભો છુંસમઝાતું નથી કંઇ ક્યાંથી મને, આ આવું લાગ્યું છે ધેલુંજાકારો મળ્યો તો જ્યાં સાંજે, ત્યાં આવી સવારે ઉભો છુંજોયા છે ઘણાંને મેં 'ઘાયલ', આ ટોચેથી ફેંકાઇ જતાએકાદ ઘડી આ તો એમ જ, આવીને મિનારે ઉભો છું

અચાનક કોણ જાણે યાદ કેવી વાત આવી ગઇ

અચાનક કોણ જાણે યાદ કેવી વાત આવી ગઇદિવસ હોવા છતાં આંખોમાં માઝમ રાત આવી ગઇમળી કેવો ગયો ઉત્સાહ એ આશ્ચર્યથી ‘ઘાયલ’ફરીથી જીવવાની જીવમાં તાકાત આવી ગઇગાગર મહીં ઘૂઘવાતો સાગર થઇ શકું છુંસંસારમાં રહીને શાયર થઇ શકું છુંનહીં જેવો તોયે ઇશ્વર તારો જ અંશ છું હુંહું પણ અનેક રૂપે હાજર થઇ શકું છુંઅમૃતથી હોઠ સહુના એઠા કરી શકું છું,મૃત્યુના હાથ પળમાં હેઠા કરી શકું છું;આ મારી શાયરી તો સંજીવની છે ‘ઘાયલ’શાયર છું પાળિયા ને બેઠા કરી શકું છું.નથી સામાન્ય આસવનો વિરલ રસનો કળશ છું હુંમથું છું હરપળે હળવો થવા મબલખ વિવશ છું હુંકાંઇ કહેવાય ના ક્યારે કયો પુરુષાર્થ અજમાવુંહજી જનમ્યો નથી એવા ભગીરથની ધગશ છું હું

અચાનક કોણ જાણે યાદ કેવી વાત આવી ગઇ

અચાનક કોણ જાણે યાદ કેવી વાત આવી ગઇદિવસ હોવા છતાં આંખોમાં માઝમ રાત આવી ગઇમળી કેવો ગયો ઉત્સાહ એ આશ્ચર્યથી ‘ઘાયલ’ફરીથી જીવવાની જીવમાં તાકાત આવી ગઇગાગર મહીં ઘૂઘવાતો સાગર થઇ શકું છુંસંસારમાં રહીને શાયર થઇ શકું છુંનહીં જેવો તોયે ઇશ્વર તારો જ અંશ છું હુંહું પણ અનેક રૂપે હાજર થઇ શકું છુંઅમૃતથી હોઠ સહુના એઠા કરી શકું છું,મૃત્યુના હાથ પળમાં હેઠા કરી શકું છું;આ મારી શાયરી તો સંજીવની છે ‘ઘાયલ’શાયર છું પાળિયા ને બેઠા કરી શકું છું.નથી સામાન્ય આસવનો વિરલ રસનો કળશ છું હુંમથું છું હરપળે હળવો થવા મબલખ વિવશ છું હુંકાંઇ કહેવાય ના ક્યારે કયો પુરુષાર્થ અજમાવુંહજી જનમ્યો નથી એવા ભગીરથની ધગશ છું હું

ભારતીય વૈદિક સંસ્કૃતિમાં અતૂટ વિશ્વાસ ધરાવું છું. મને તત્વજ્ઞાનનાં વિષયો પર ચર્ચા કરવાનું ખૂબ ગમે છે.

ભારતીય વૈદિક સંસ્કૃતિમાં અતૂટ વિશ્વાસ ધરાવું છું. મને તત્વજ્ઞાનનાં વિષયો પર ચર્ચા કરવાનું ખૂબ ગમે છે.મારા જીવનને અસર કરતાં મહાપુરુષો અને તેમનાં પ્રભાવી વિચારો:"દરેક નવજાત શિશું પૃથ્વી પર એવો સંદેશો લઈને આવે છે કે ભગવાને હજી માણસ ઉપરથી વિશ્વાસ ગુમાવ્યો નથી."–રવીન્દ્રનાથ ટાગોરલોકમાન્ય બાળ ગંગાધર તિળક:"સ્વરાજ્ય મારો જન્મસિધ્ધ અધિકાર છે, અને તે હું લઈને જ જંપીશ."ગાંધીજીનાં 11 વ્રતો:સત્ય, અહિંસા, ચોરી ન કરવી, વણજોઈતું નવ સંઘરવું,બ્રહ્મચર્ય ને જાતે મહેનત, કોઈ અડે નવ અભડાવું,અભય, સ્વદેશી, સ્વાદ ત્યાગ ને સર્વ ધર્મ સરખાં ગણવાં,આ અગિયાર મહાવ્રત સમજી, નમ્ર પણે સૌ આચરવાં.નેતાજી સુભાષચંદ્ર બૉઝ:"તુમ મુઝે ખૂન દો, મૈં તુમ્હેં આઝાદી દુંગા."સ્વામી વિવેકાનંદ:"ઊઠો, જાગો અને ધ્યેય પ્રાપ્તિ ન થાય ત્યાં સુધી મંડ્યાં રહો.""Give me 100 Nachiketa, and I shall change the world."પ.પૂ. પાંડુરંગ શાસ્ત્રી આઠવલે (પૂ. દાદાજી):"મને ત્રણ વાતો પર વિશ્વાસ છે - ભગવાન, શ્રુતિ અને યુવાન.""ભક્તિ એ સામાજીક શક્તિ છે.""મૂર્તિપૂજા is a Perfect Science."

અશ્રુ વિરહ નિરાત ના ખાળી શક્યો નહિ,

અશ્રુ વિરહ નિરાત ના ખાળી શક્યો નહિ,પાછા નયન ના નુર ને વાળી શક્યો નહિ,હું જેને કાજ અંધ થયો રોઇ રોઇ ને,તે આવ્યા તારે તેમને નિહાળી શક્યો નહિ,નયનને બંધ રાખીને મે જયારે તમને જોયા છે,તમે છો એના કરતા પણ વધારે તમને જોયા છે,નયનને બંધ રાખીને મે જયારે તમને જોયા છે,તમે છો એના કરતા પણ વધારે તમને જોયા છે,નયનને બંધ રાખીને,ઋતુ એકજ હતી પણ રંગ નો હતો આપનો એમને સહેરા એ જોયો છે બાહારે તમને જોયા છે,તમે છો એના કરતા પણ વધારે તમને જોયા છે,નયનને બંધ રાખીનેહકીકત મા જુઓ તો એ એક સપનું હતું મારુ,ખુલી આખે મે મારા ઘરના દ્રારે તમને જોયા છે,તમે છો એના કરતા પણ વધારે તમને જોયા છે,નયનને બંધ રાખીનેનહિ તો આવી રીતે તો તરે નહિ લાશ દરિયામાં,મને લાગે છે કે એને કિનારે તમને જોયા છે,તમે છો એના કરતા પણ વધારે તમને જોય છે,નયનને બંધ રાખીનેકુછ નગમે.તારા હથેળીના સ્પર્શથી તારામાં સમાઈ જાઉ છું,કોણ છું ક્યા છું એ ભાન પણ ભુલી જાઉ છું,જીવંત બનું છું આગમન થી તારા અને,તારા જવાથી નિષ્પ્રાણ બની જાઉ છું

અશ્રુ વિરહ નિરાત ના ખાળી શક્યો નહિ,

અશ્રુ વિરહ નિરાત ના ખાળી શક્યો નહિ,પાછા નયન ના નુર ને વાળી શક્યો નહિ,હું જેને કાજ અંધ થયો રોઇ રોઇ ને,તે આવ્યા તારે તેમને નિહાળી શક્યો નહિ,નયનને બંધ રાખીને મે જયારે તમને જોયા છે,તમે છો એના કરતા પણ વધારે તમને જોયા છે,નયનને બંધ રાખીને મે જયારે તમને જોયા છે,તમે છો એના કરતા પણ વધારે તમને જોયા છે,નયનને બંધ રાખીને,ઋતુ એકજ હતી પણ રંગ નો હતો આપનો એમને સહેરા એ જોયો છે બાહારે તમને જોયા છે,તમે છો એના કરતા પણ વધારે તમને જોયા છે,નયનને બંધ રાખીનેહકીકત મા જુઓ તો એ એક સપનું હતું મારુ,ખુલી આખે મે મારા ઘરના દ્રારે તમને જોયા છે,તમે છો એના કરતા પણ વધારે તમને જોયા છે,નયનને બંધ રાખીનેનહિ તો આવી રીતે તો તરે નહિ લાશ દરિયામાં,મને લાગે છે કે એને કિનારે તમને જોયા છે,તમે છો એના કરતા પણ વધારે તમને જોય છે,નયનને બંધ રાખીનેકુછ નગમે.તારા હથેળીના સ્પર્શથી તારામાં સમાઈ જાઉ છું,કોણ છું ક્યા છું એ ભાન પણ ભુલી જાઉ છું,જીવંત બનું છું આગમન થી તારા અને,તારા જવાથી નિષ્પ્રાણ બની જાઉ છું

દુઃખમાં રડી લેવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે,

દુઃખમાં રડી લેવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે,હારેલી જીંદગી જીવવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.કીનારા પર વહાણ હંકારનારાઓ તમને શું ખબર,તૂફાન માં કશ્તી ગુમાવવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.તમામ ઉમર જેને પામવાની તડપ હોય પરંતુ,તેને મેળવીને ગુમાવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.બે હાથ વડે ઝીંદગી ઉલેચનારાઓ એટલું પણ જાણો કે,છેલ્લા શ્વાસે હથેળી ખાલી જોવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.એક વાટ પકડી ને ચાલનારાઓ મંઝીલ જરુર પામે છે,કીન્તુ માર્ગ માં ભટકી જવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.દુનીયા જીતનારા ઘણાં સીકંદરો ભૂલાઈ ગયાં 'મક્કુ',એક-બે ના દીલ જીતી ચાલી જવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે...................

દુઃખમાં રડી લેવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે,

દુઃખમાં રડી લેવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે,હારેલી જીંદગી જીવવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.કીનારા પર વહાણ હંકારનારાઓ તમને શું ખબર,તૂફાન માં કશ્તી ગુમાવવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.તમામ ઉમર જેને પામવાની તડપ હોય પરંતુ,તેને મેળવીને ગુમાવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.બે હાથ વડે ઝીંદગી ઉલેચનારાઓ એટલું પણ જાણો કે,છેલ્લા શ્વાસે હથેળી ખાલી જોવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.એક વાટ પકડી ને ચાલનારાઓ મંઝીલ જરુર પામે છે,કીન્તુ માર્ગ માં ભટકી જવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.દુનીયા જીતનારા ઘણાં સીકંદરો ભૂલાઈ ગયાં 'મક્કુ',એક-બે ના દીલ જીતી ચાલી જવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે...................

પ્યાલો લૈ જ્યાં હું પહોંચ્યો તરસ છીપાવા માટે,

પ્યાલો લૈ જ્યાં હું પહોંચ્યો તરસ છીપાવા માટે,કમનશીબ મારું કે મને જોઈ કીનારા જ સુકાઈ ગયા.પતઝડ ની કશ્મ્કશ તો જીરવી ગયા અમે પરંતુ,જીંદગી ના બાગ તો ભરવસંત માં જ ઉજડી ગયા.તૂફાન માંથી કશ્તી બચાવી લાવનારા એવા ધણા,છે જેમના વહાણ કીનારે આવી જ ડૂબી ગયા.મોસમ ની મહેર હોય તો હેલી આવી ચઢે છે ઘરમાં,અમારા જેવા તો કૈં કીન્તુ ભર વરસાદે પણ કોરા રહી ગયાં.હજારો લાશો ને મ્ંઝીલ સુધી પહોંચાડી હતી 'મક્કુ' પરંતુ,ખુદ અમારાં જનાજા ચાર કાંધા ના મહોતાજ રૈ ગયા.....

પ્યાલો લૈ જ્યાં હું પહોંચ્યો તરસ છીપાવા માટે,

પ્યાલો લૈ જ્યાં હું પહોંચ્યો તરસ છીપાવા માટે,કમનશીબ મારું કે મને જોઈ કીનારા જ સુકાઈ ગયા.પતઝડ ની કશ્મ્કશ તો જીરવી ગયા અમે પરંતુ,જીંદગી ના બાગ તો ભરવસંત માં જ ઉજડી ગયા.તૂફાન માંથી કશ્તી બચાવી લાવનારા એવા ધણા,છે જેમના વહાણ કીનારે આવી જ ડૂબી ગયા.મોસમ ની મહેર હોય તો હેલી આવી ચઢે છે ઘરમાં,અમારા જેવા તો કૈં કીન્તુ ભર વરસાદે પણ કોરા રહી ગયાં.હજારો લાશો ને મ્ંઝીલ સુધી પહોંચાડી હતી 'મક્કુ' પરંતુ,ખુદ અમારાં જનાજા ચાર કાંધા ના મહોતાજ રૈ ગયા.....

પકડીને આંગળી એ લઈ જાય પણ ખરી,

પકડીને આંગળી એ લઈ જાય પણ ખરી,ઈચ્છાને કોણ રોકે એ થાય પણ ખરી.રોકી શકો તો રોકો ચેલન્જ છે અમારી,એ આંખ છે ગમે ત્યાં છલકાય પણ ખરી,એનામાં છે, હજુ છે એ માછલીપણું છે,પાણી જુએ કે તરત જ પછડાય પણ ખરી.એવી છે જાળ એની શંકાય પણ મને છે,કે લ્હેરખી બિચારી અટવાય પણ ખરી.દરિયાને પ્હાડ સાથે અથડાવતી હવા પણ,પીંછું ખરી પડે તો મુંઝાય પણ ખરી.કેવાં એ ધ્યાન દઈને ટહુકાઓ સાંભળે છે !વૃક્ષોને વાત એની સમજાય પણ ખરી.મોજાં સમુદ્રના છો સમજો, જરાક સમજો,રેતીથી બે’ક પગલી સચવાય પણ ખરી.એ પાંદડાએ ખરતાં ખરતાં કહેલ અમને,લીલપની ખોટ એને વરતાય પણ ખરી.

પકડીને આંગળી એ લઈ જાય પણ ખરી,

પકડીને આંગળી એ લઈ જાય પણ ખરી,ઈચ્છાને કોણ રોકે એ થાય પણ ખરી.રોકી શકો તો રોકો ચેલન્જ છે અમારી,એ આંખ છે ગમે ત્યાં છલકાય પણ ખરી,એનામાં છે, હજુ છે એ માછલીપણું છે,પાણી જુએ કે તરત જ પછડાય પણ ખરી.એવી છે જાળ એની શંકાય પણ મને છે,કે લ્હેરખી બિચારી અટવાય પણ ખરી.દરિયાને પ્હાડ સાથે અથડાવતી હવા પણ,પીંછું ખરી પડે તો મુંઝાય પણ ખરી.કેવાં એ ધ્યાન દઈને ટહુકાઓ સાંભળે છે !વૃક્ષોને વાત એની સમજાય પણ ખરી.મોજાં સમુદ્રના છો સમજો, જરાક સમજો,રેતીથી બે’ક પગલી સચવાય પણ ખરી.એ પાંદડાએ ખરતાં ખરતાં કહેલ અમને,લીલપની ખોટ એને વરતાય પણ ખરી.

શબ્દની આરપાર જીવ્યો છું

શબ્દની આરપાર જીવ્યો છુંહું બહું ધારદાર જીવ્યો છુંસામે પુરે ધરાર જીવ્યો છુંવિષ મહી નિર્વિકાર જીવ્યો છુંખુબ અંદર બહાર જીવ્યો છુંઘૂંટે ઘૂંટે ચિક્કાર જીવ્યો છુંમધ્યમાં જીવવુ જ ના ફાવ્યુહું સદા બારોબાર જીવ્યો છુંમંદ ક્યારેય ન થઇ મારી ગતિઆમ બસ મારમાર જીવ્યો છુંઆભ ની જેમ વિસ્તર્યો છુંસતત અબ્ધી પેઠે અપાર જીવ્યો છુંબાગેતા બાગ સુર્યની પેઠેઆગમાં પૂરબહાર જીવ્યો છુંહું ય વરસ્યો છુ જીવનમાંહું ય બહુ ધોધમાર જીવ્યો છુંઆમ ઘાયલ છુ, અદનો શાયર પણસર્વથી શાનદાર જીવ્યો છું.

શબ્દની આરપાર જીવ્યો છું

શબ્દની આરપાર જીવ્યો છુંહું બહું ધારદાર જીવ્યો છુંસામે પુરે ધરાર જીવ્યો છુંવિષ મહી નિર્વિકાર જીવ્યો છુંખુબ અંદર બહાર જીવ્યો છુંઘૂંટે ઘૂંટે ચિક્કાર જીવ્યો છુંમધ્યમાં જીવવુ જ ના ફાવ્યુહું સદા બારોબાર જીવ્યો છુંમંદ ક્યારેય ન થઇ મારી ગતિઆમ બસ મારમાર જીવ્યો છુંઆભ ની જેમ વિસ્તર્યો છુંસતત અબ્ધી પેઠે અપાર જીવ્યો છુંબાગેતા બાગ સુર્યની પેઠેઆગમાં પૂરબહાર જીવ્યો છુંહું ય વરસ્યો છુ જીવનમાંહું ય બહુ ધોધમાર જીવ્યો છુંઆમ ઘાયલ છુ, અદનો શાયર પણસર્વથી શાનદાર જીવ્યો છું.

વાયરા આવેરે વતનથી, લઈને નીતનીત રૂડા સંદેશ;

વાયરા આવેરે વતનથી, લઈને નીતનીત રૂડા સંદેશ;આંખડી અમારી છતાંય રોતી, મન લાગે ન પરદેશ.સંગે રહેવાનું મન હતું પણ જાતે વહોર્યો વનવાસ,ડોલર પાછળ દોડિયા, પછી ક્યાંથી મળે સહવાસ?

પાંદડું કેવી રીતે પીળું થયું કોને ખબર ?

પાંદડું કેવી રીતે પીળું થયું કોને ખબર ?એટલે કે ઝાડમાંથી શું ગયું કોને ખબર ?શહેર પર ખાંગી થઈ વરસી પડી આખી વસંત,એક જણ નખશીખ ઉજ્જડ રહી ગયું કોને ખબર ?શાહીમાંથી આમ કાં ઢોળાય છે તારાં સ્મ્રણ્ ?એને મારું એક મન ઓછું પડ્યું ? કોને ખબર ?સ્વપ્નમાં વહેતી'તી નહેરો તારા ચહેરાની સત્ત,ને સવારે આંખમાંથી શું વહ્યું ? કોને ખબર ?માછલીએ એકદા જળને પૂછ્યું ઃ તું કોણ છે ?એનો ઉત્ર શોધવા જળ ક્યાં ગયું, કોને ખબર ?મેં અરીસાને અમ્સ્તો ઉપલક જોયો, 'રમેશ',કોણ એમાંથી મને જોતું રહ્યું, કોને ખબર ?

ખુદા, તારી કસોટીની પ્રથા સારી નથી હોતી;

ખુદા, તારી કસોટીની પ્રથા સારી નથી હોતી;કે સારા હોય છે એની દશા સારી નથી હોતી.ખૂબી તો એ કે ડૂબી જાય તો લઇ જાય છે કાંઠે,તરો ત્યારે જ સાગરની હવા સારી નથી હોતી.સિતારા શું કે આવે છે દિવસ રાતોય ગણવાના,હંમેશાંની જુદાઇની દશા સારી નથી હોતી.જગતમાં સર્વને કહેતા ફરો નહિ કે દુઆ કરજો,ઘણાંય એવાંય છે જેની દુઆ સારી નથી હોતી.નથી અંધકારમય રસ્તો છતાં ખોવાઇ જાયે છે,સૂરજને પણ સફર માટે દિશા સારી નથી હોતી.બધાં સુખનો સમય મળતાં ભરે છે દમ ગરૂરીના,વસંત આવ્યા પછી અહીંયા હવા સારી નથી હોતી.કબરમાં જઇને રહેશો તો ફરિશ્તાઓ ઊભા કરશે,અહીં ‘બેફામ’ કોઇ પણ જગા સારી નથી હોતી....................

ચૂમી છે તને -

ચૂમી છે તને - ગીતના ઘેઘૂર ગરમાળામાં ચૂમી છે તને,બે ગઝલની વચ્ચેના ગાળામાં ચૂમી છે તને.પર્વતો પાછળ સવારે, ને બપોરે ઝીલમાં,સાંજ ટાણે પંખીના માળામાં ચૂમી છે તને.સાચું કહું તો આ ગણિત અમથું નથી પાકું,બે ને બે હોઠોના સરવાળામાં ચૂમી છે તને.કાળી રાતોમાં છુપાઈને ગઝલની આડમાં,પાંચ દસ પંક્તિના અજવાળામાં ચૂમી છે તને.લોકોએ જેમાં ન પગ મુકવાની ચેતવણી દીધી,પગ મૂકીને એ જ કુંડાળામાં ચૂમી છે તને.પાંપણો મીંચાય ને ઉઘડે એ પલકારો થતાં,વાર બહુ લાગી તો વચગાળામાં ચૂમી છે તને.

મન મરણ પહેલા મરી જય તો કહેવાય નહી

મન મરણ પહેલા મરી જય તો કહેવાય નહીવેદના કામ કરી જાય તો કહેવાય નહીઆંખથી અસ્રુ ખરી જાય તો કહેવાય નહીધૈર્ય પણ પાણી ફરી જાય તો કહેવાય નહીએની આંખોને ફરી આજ સુઝી છે મસ્તી...દીલ ફરી મુજથી ફરી જાય તો કહેવાય નહીઆંખડી ભોળી, વદન ભોળુ, અદાઓ ભોળી..પ્રાણ એ રુપ હરી જાય તો કહેવાય નહી...કંઇ મજા મીઠી તડપ્વામાં મળે છે એ ને...દીલ વ્યથા વે રે વરી જાય તો કહેવાય નહીઆંખનો દોષ ગણે છે બધા દીલ ને બદ્લે...ચોર નીર્દોષ ઠરી જાય તો કહેવાય નહીશોક્નો માર્યો તો મરશે નહી તમારઓ આ "ઘાયલ"ખ્શી નો માર્યો મરી જાય તો કહેવાય નહી

પ્યાલો લૈ જ્યાં હું પહોંચ્યો તરસ છીપાવા માટે,

પ્યાલો લૈ જ્યાં હું પહોંચ્યો તરસ છીપાવા માટે,કમનશીબ મારું કે મને જોઈ કીનારા જ સુકાઈ ગયા.પતઝડ ની કશ્મ્કશ તો જીરવી ગયા અમે પરંતુ,જીંદગી ના બાગ તો ભરવસંત માં જ ઉજડી ગયા.તૂફાન માંથી કશ્તી બચાવી લાવનારા એવા ધણા,છે જેમના વહાણ કીનારે આવી જ ડૂબી ગયા.મોસમ ની મહેર હોય તો હેલી આવી ચઢે છે ઘરમાં,અમારા જેવા તો કૈં કીન્તુ ભર વરસાદે પણ કોરા રહી ગયાં.હજારો લાશો ને મ્ંઝીલ સુધી પહોંચાડી હતી 'મક્કુ' પરંતુ,ખુદ અમારાં જનાજા ચાર કાંધા ના મહોતાજ રૈ ગયા.....

દુઃખમાં રડી લેવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે,

દુઃખમાં રડી લેવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે,હારેલી જીંદગી જીવવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.કીનારા પર વહાણ હંકારનારાઓ તમને શું ખબર,તૂફાન માં કશ્તી ગુમાવવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.તમામ ઉમર જેને પામવાની તડપ હોય પરંતુ,તેને મેળવીને ગુમાવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.બે હાથ વડે ઝીંદગી ઉલેચનારાઓ એટલું પણ જાણો કે,છેલ્લા શ્વાસે હથેળી ખાલી જોવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.એક વાટ પકડી ને ચાલનારાઓ મંઝીલ જરુર પામે છે,કીન્તુ માર્ગ માં ભટકી જવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.દુનીયા જીતનારા ઘણાં સીકંદરો ભૂલાઈ ગયાં 'મક્કુ',એક-બે ના દીલ જીતી ચાલી જવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે...................

રુપનગરની રુપ ની રાણી જરી મને જોવા દો,

રુપનગરની રુપ ની રાણી જરી મને જોવા દો,પાની ભરતી પનીહારી પણ મને જોવા દો,રાસ રમતી નવલી ગુજરાતણ મને જોવા દો,િપ્ર્યતમની યાદમાં તડપતી િપ્ર્યતમા મને જોવા દોરુપ નો થાળ ભરીને જનારાનેે મારે તો કેહવુ છે,વિવ્શાળ જગતના રુપ ના ખજાનાને મારે જોવો છેેપણ સાથે સાથે મને મારી મજબુરી પણ કેહ્વા દોસન્ગીત ખુર્શી રમતા આ દીલ ને થોડો પોરો તો ખાવા દો

વારતા આખી ફરી માંડી શકાતી હોત તો શું જોઈતું’તું ?

વારતા આખી ફરી માંડી શકાતી હોત તો શું જોઈતું’તું ?આંખને જો આંસુથી બાંધી શકાતી હોત તો શું જોઈતું’તું ?આપ બોલ્યા તે બધા શબ્દો પવન વાટે અહીં આવ્યા હશે પણ,પત્રની માફક હવા વાંચી શકાતી હોત તો શું જોઈતું’તું ?જો પ્રવેશે કોઈ ઘરમાં તો પ્રવેશે ફકત સુખની લ્હેરખીઓ,એક બારી એટલી નાંખી શકાતી હોત તો શું જોઈતું’તું ?ડાળથી છુટ્ટું પડેલું પાંદડું, તૂટી ગયેલા શ્વાસ, પીછું,ને સમયની આ તરડ સાંધી શકાતી હોત તો શું જોઈતું’તું ?આ ઉદાસી કોઈ છેપટ જેમ ખંખેરી શકતી હોત, અથવા,વસ્ત્રની નીચેય જો ઢાંકી શકાતી હોત તો શું જોઈતું’તું ?

"ક્યરેક નવરા બેઠા હો તો આવી ચઢો આ આંગણ મા,

"ક્યરેક નવરા બેઠા હો તો આવી ચઢો આ આંગણ મા,કદાચ મળશે તમને પણ તમારી જ કોઇ લાગણીઓ આ ક્ષણ મા."ન માની શકું કે સાગરે નદીને ખારી બનાવી,જુવો તો ખરા નદીને કેટલા હેતથી સમાવી."કહે છે લોકો કે,રણ બની છે આંખો તારી,પણ ઓ નાદાનો,રણ તો પવન સાથે રેતી ઉડાડી દે,આ આંખોંમાં તો કંઈક જન્મોથી 'સપનાઓ' બાઝ્યાં છે.""જો તારાથી કોઇ સુંદર હશે તો તે પ્રેમ હશે,ને ના માને તેને સુંદરતા પર વ્હેમ હશે."

"ક્યરેક નવરા બેઠા હો તો આવી ચઢો આ આંગણ મા,

"ક્યરેક નવરા બેઠા હો તો આવી ચઢો આ આંગણ મા,કદાચ મળશે તમને પણ તમારી જ કોઇ લાગણીઓ આ ક્ષણ મા."ન માની શકું કે સાગરે નદીને ખારી બનાવી,જુવો તો ખરા નદીને કેટલા હેતથી સમાવી."કહે છે લોકો કે,રણ બની છે આંખો તારી,પણ ઓ નાદાનો,રણ તો પવન સાથે રેતી ઉડાડી દે,આ આંખોંમાં તો કંઈક જન્મોથી 'સપનાઓ' બાઝ્યાં છે.""જો તારાથી કોઇ સુંદર હશે તો તે પ્રેમ હશે,ને ના માને તેને સુંદરતા પર વ્હેમ હશે."

દીવાસો જુદાઈના જાય છે,

દીવાસો જુદાઈના જાય છે,એ જશે જરુર મીલન સુધી,મારો હાથ ઝાલી ને લૈ જશે,ખુદ શત્રુઓ જ સ્વજ્ન સુધી............દીવાસો જુદાઈના જાય છે,ના ધારા સુધી, ના ગગન સુધી,નહી ઉન્ન્તી ના તરંગ સુધી,ફક્ત આપણે તો જરુર હતી,બસ એક મેક ના મન સુધીદીવાસો જુદાઈના જાય છે,તમે રાજ રાણીના ચીર સંગ,અમે રંગનાર ની ચૂંદડી,તમે તન પર રહો ઘડી બે ઘડી,અમે સાથ દઈએ કફ્ન સુધી,દીવાસો જુદાઈના જાય છે,જો હ્રુદય ની આગ વધી ઘણી,તો ખુદ ઈશ્વરે જ ક્રુપા કરી,કોઇ સ્વાસ બંધ કરી ગયુ,કે પવન ના જાય અગન સુધી,દીવાસો જુદાઈના જાય છે.

માછલી સાથે જ દરીયો નીકળ્યો,

માછલી સાથે જ દરીયો નીકળ્યો,લ્યો ઋણાનુબંધ પાછો નીકળ્યો.હુંજ મારા ભાર થી થાકી ગયો,હું હતો એ 'હું' જ ખોટો નીકળ્યો.ચાંદની સમજી અમે મુઠ્ઠી ભરી,મૂઠ ખોલી ત્યાંજ તડકો નીકળ્યો.સાંજ પડતાંયે ફર્યુ ના એટલે,શોધવા પંખીને માળો નીકળ્યો.આશરો કેવળ નદીને જ હતો,એક સાગર એય ખારો નીકળ્યો.આગીયાઓ ઉજળા છેકે પછી-,વેશ બદલી સૂર્જ ઊડતો નીકળ્યો.થોભવાનો થાક વસમો હોય છે,માર્ગ સમજ્યો એ ઉતારો નીકળ્યો............................

પ્રેમ એટલે કે

પ્રેમ એટલે કેપ્રેમ એટલે કે,સાવ ખુલ્લી આંખોથી થતો મળવાનો વાયદો.સ્વપ્નમાં પળાય એવો કાયદોપ્રેમ એટલે કે,તારા ગાલોના ખાડામાં ડૂબી જતા મારા ચોર્યાસી લાખ વહાણૉનો કાફલોક્યારે નહીં માણી હો,એવી કોઈ મોસમનો કલરવ યાદ આવે, એ પ્રેમ છે.દાઢી કરતા જો લોહી નીકળે ને ત્યાંજ કોઈ પાલવ યાદ આવે, એ પ્રેમ છે.પ્રેમ એટલે કે,સાવ ઘરનો જ એક ઓરડોને તોય આખા ઘરથી અલાયદો,કાજળ આંજીને તને જોઉં તો તું લાગે,એક છોકરીને તે શ્યામવર્ણીવાદળ આંજીને જોતાં એવું લાગ્યું કે, મને મૂકીને આકાશને તું પરણીપ્રેમમાં તો ઝાકલ આંજીને તને જોવાની હોય અને ફૂલોમાં ભરવાનો હોયછે મુશાયરો

પ્રેમ એટલે કે

પ્રેમ એટલે કેપ્રેમ એટલે કે,સાવ ખુલ્લી આંખોથી થતો મળવાનો વાયદો.સ્વપ્નમાં પળાય એવો કાયદોપ્રેમ એટલે કે,તારા ગાલોના ખાડામાં ડૂબી જતા મારા ચોર્યાસી લાખ વહાણૉનો કાફલોક્યારે નહીં માણી હો,એવી કોઈ મોસમનો કલરવ યાદ આવે, એ પ્રેમ છે.દાઢી કરતા જો લોહી નીકળે ને ત્યાંજ કોઈ પાલવ યાદ આવે, એ પ્રેમ છે.પ્રેમ એટલે કે,સાવ ઘરનો જ એક ઓરડોને તોય આખા ઘરથી અલાયદો,કાજળ આંજીને તને જોઉં તો તું લાગે,એક છોકરીને તે શ્યામવર્ણીવાદળ આંજીને જોતાં એવું લાગ્યું કે, મને મૂકીને આકાશને તું પરણીપ્રેમમાં તો ઝાકલ આંજીને તને જોવાની હોય અને ફૂલોમાં ભરવાનો હોયછે મુશાયરો

રેલગાડીના સમાતં૨ ચાલતા પાટા જેવા આપણે;

રેલગાડીના સમાતં૨ ચાલતા પાટા જેવા આપણે;નદીના સાથે વહેતા બે કીનારા જેવા આપણે;સદાય સામ-સામે જોઈ રેહતા પૂતળા જેવા આપણે;એકબીજાને મળીને કદીયે મળનારા જેવા આપણે;

પાન લીલું જોયું ને તમે યાદ આવ્યાં

પાન લીલું જોયું ને તમે યાદ આવ્યાંજાણે મૌસમનો પહેલો વરસાદ ઝીલ્યો રામએક તરણું કોળ્યું ને તમે યાદ આવ્યાંક્યાંક પંખી ટહુક્યું ને તમે યાદ આવ્યાંજાણે શ્રાવણના આભમાં ઉઘાડ થયો રામએક તારો ટમક્યો ને તમે યાદ આવ્યાંજરા ગાગર છલકી ને તમે યાદ આવ્યાંજાણે કાંઠા તોડે છે કોઇ મહેરામણ હો રામસહેજ ચાંદની છલકી ને તમે યાદ આવ્યાંકોઇ ઠાલું મલક્યું ને તમે યાદ આવ્યાંજાણે કાનુડાના મુખમાં બ્રહ્માંડ દીઠું રામકોઇ આંખે વળગ્યું ને તમે યાદ આવ્યાંકોઇ આંગણે અટક્યું ને તમે યાદ આવ્યાંજાણે પગરવની દુનિયામાં શોર થયો રામએક પગલું ઉપડ્યું ને તમે યાદ આવ્યાં

ઝરુખો

ઝરુખોશાંત ઝરુખે વાટ નીરખતીરુપની રાણી જોઈ હતી,મે એક સેહજાદી જોઈ હતી.એના હાથ ની મેંહ્દી હસતી તી,એના આંખ નુ કાજળ હસતુ તુ,એક નાનુ સરખુ ઉપવન જાણે,મોસમ જોઈ નીખરતુ તુ.એના સ્મીત મા સો સો ગીત હતા,એની ચૂપ્કી થી સંગીત હતુ,એને પડછાયા ની લગન હતી,એને પગરવ સાથે પ્રીત હતી.એ મોજા જેવુ ઉછડતી તી,ને પવન ની જેમ લેહરાતી'તી,કોઈ હસી ને સામે આવે તો,બહુ પ્યાર ભર્યુ શરમાતી'તી.એને યૌવનની આશી'સ હતી,એની સ્ર્વ બલાઓ દુર હતી,એના પ્રેમ મા ભાગીદાર થવા,ખુદ કુદરત પણ આતૂર હતી.વર્સો બાદ ફરી થી આજે એજ ઝ્રુખો જોયો છે,જ્યાં ગીત નથી,સંગીત નથી,જ્યાં પગર્વ સાથે પરીત નથી,જ્યાં સપનાઓ ના મહેલ નથી ને,ઉર્મીઓ ના ખેલ નથી.બહુ સૂનુ સૂનુ લાગે છે,બહુ વસમુ વસમુ લાગે છે.એ ન્હોતી મારી પ્રેમીકા,એ ન્હોતી મારી દુલ્હન,મે'તો એને માત્ર ઝરુખેવાટ નીરખતી જોઇ હતી,કોણ હતી એ નામ હતું શું,એ પણ હુ ક્યાં જાણું છુ..............તેમ છતાંયે દીલ ને આજે,વસમુ વસમુ લાગે છે,બહુ સુનૂ સુનૂ લાગે છે.....................

તો સારુ

તો સારુધરાં પર ધાન્યના ઢગલા ફરી ઠલવાય તો સારુસરીતા દુધ અને દહીંની ફરીથી છલકાય તો સારુઝમાનો વેજીટેબલ ઘી તનો આ જાય તો સારુઅને સાચુ ઘી શરીરોંમા હવે સીંચાય તો સારુઅમારા સોરઠી સંતોના દીલમાં એકજ અર્માન છે...અમારો દેશ નંદનવન ફરીથી તો સારુનજર કરડી અમારા દેશ પર મંડાઇ છે આજે...અમે ભાઇ ગણ્યા તા તે કસાઇ થાય છે આજે...વતન વાળા ઉઠો દુઃખની ઘટા ઘેરાઈ છે આજે...હીમાલયના હ્રુદય્માં આગ ભડકાં થાય છે આજે...વતનની લાજ આવા વખતે જો સચવાય તો સારુ...અમારો દેશ નંદનવન ફરીથી તો સારુ

જેઓની સંસાર મા વસમી સફર હોતી નથી...

જેઓની સંસાર મા વસમી સફર હોતી નથી...તેમને શુ છે જગત એની ખબર હોતી નથી...જીંદગી ને મોત માં છે માત્ર ધરતી નુ શરણ...કોઇની વ્યોમે હવેલી કે કબર હોતી નથી...

આવ મારી જાત ઓઢાળુ તને...

આવ મારી જાત ઓઢાળુ તને...સાહેબા, શી રીતે સંતાડુ તને...ઘર સુધી તુ આવવાની જીદ ના કર...ઘર નથી, નહીતર હું ના પાડુ તને?

મને એ જ સમજાતું નથી કે આવું શાને થાય છે.

મને એ જ સમજાતું નથી કે આવું શાને થાય છે.ફૂલડાં ડૂબી જતાં ને પથ્થરો તરી જાય છે.ટળવળે તરશર્યાં તારાં જે વાદળી વેરણ બને.તે જ રણમાં ઘૂમ મુસળધાર વરસી જાય છે.ઘર-હીણાં ઘૂમે હજારો ઠોકરાતાં ઠેર ઠેરને ગગન-ચુમ્બી મહાલો જનસૂનાં રહી જાય છે.દેવડીએ દંડ પામે ચોર મૂઠી જારના:લાખ ખાંડી લૂંટનારા મહેફિલે મંડાય છે.કામધેનુને જડે ના એક સૂકું તણખલુંને લીલાંછમ ખેતરો સૌ આખલા ચરી જાય છે.છે ગરીબોના કુબામાં તેલ ટીપુંય દોહ્યલું ?ને શ્રીમંતોની કબર પર ઘીના દીવા થાય છે.

હજી આંખમાં જાણે ફરકે છે કોઇ

હજી આંખમાં જાણે ફરકે છે કોઇહજી આંખમાં જાણે ફરકે છે કોઇહજી મીઠું શરમાઇ મરકે છે કોઇવિખૂટાં પડ્યાં તોયે લાગે છે ‘ઘાયલ’હજી પણ રગેરગમાં સરકે છે કોઇ

સમય જાતાં બધું સહેવા હૃદય ટેવાઇ જાયે છે

સમય જાતાં બધું સહેવા હૃદય ટેવાઇ જાયે છેગમે તેવું દુઃખી હો, પણ જીવન જીવાઇ જાયે છે.હૃદયના દર્દની વાતો કદી છાની નથી રહેતીહૃદય ગભરાય છે ત્યારે નયન ભીંજાઇ જાયે છે.સમય બદલે તો બદલે, પણ પ્રણય રંગો નહીં બદલેહૃદય રંગાઇ જાયે છે તો બસ રંગાઇ જાયે છે.મુસીબતના દહાડા એ કસોટીના દહાડા છે.છે પાણી કેટલું કોના મહીં જોવાઇ જાયે છે.જીવન સારું જીગરની આહ થી ફૂંકી દઉં ‘ઘાયલ’કદીક મારા ઉપર મને ય એવી ખાઇ જાયે છે.

ખુદા તારી કસોટીની પ્રથા સારી નથી હોતી

ખુદા તારી કસોટીની પ્રથા સારી નથી હોતીકે સારા હોય છે એની દશા સારી નથી હોતીજગતમાં સર્વને કહેતા નહીં ફરો કે દુઆ કરજોઘણાં એવાય છે જેની દુઆ સારી નથી હોતીખુબી તો એ કે ડુબી જાવ તો લઇ જાય છે કાંઠેતરો ત્યારે જ સાગરની હવા સારી નથીકબરમાં જઇને રહેશો તો ફરિશ્તાઓ ઊભા કરશેઅહીં 'બેફામ' કોઇ પણ જગા સારી નથી હોતી

દિલનાં દર્દોને પીનારો શું જાણે,

દિલનાં દર્દોને પીનારો શું જાણે,પ્રેમ ના રિવાજોને જમાનો શું જાણે;છે કેટલી તકલીફ કબરમાં,તે ઉપરથી ફૂલ મૂકનારો શું જાણે!

જ્યોત સમજે છે કે માત્ર એ જ બળે છે,

જ્યોત સમજે છે કે માત્ર એ જ બળે છે,એના દર્દની સમજ કોને પડે છે,પણ કદી પતંગીયા નો વિચાર કર્યો?જે આ જ્યોત ન પ્રેમમાં, બળી મરે છે....

બન્યો બનાવ અને નીરખ્યા કર્યું તેં પણ

બન્યો બનાવ અને નીરખ્યા કર્યું તેં પણહું તારા હાથમાંથી છટકેલું કાચનું વાસણ.અણીને વખતે મદદગાર થઈ પડી કેવીઆપણા વચ્ચે છટકબારીઓ સમી સમજણ.તું બગીચાનો કોઈ બાંકડો નથીખરી ગ્યાં ફૂલ છતાં તારી ના ઝૂકી પાંપણ ?જખમની જેવું હતું એક સ્વપ્ન આપણનેએને પંપાળતાં રહ્યાં’તાં આપણે બે જણ.રહી ગઈ છે અમસ્થી જ બારીઓ ખુલ્લીબંધ ઘરને હોય ના કશું વળગણ.

ધરતી ને ભીંજવતા પહેલી વાર આજે વરસાદ અધુરા લાગ્યા,

ધરતી ને ભીંજવતા પહેલી વાર આજે વરસાદ અધુરા લાગ્યા,મંઝિલ પામવા ના પહેલી વાર આજે સપનાં અધુરા લાગ્યા,પહોંચુ તો કેવી રીતે તમારા ઘર ના દ્વાર સુધી,તમારી ગલી ના આજ રસ્તા અધુરા લાગ્યા,મળવા નું પણ થયું આપણું આવી રીતે, કે………..આપના મિલન માટે આજે જનમ અધુરા લાગ્યા,સાથ તારો માંગી ને માંગુ કોની પાસે,તને માંગવા માટે આજે ભગવાન પણ અધૂરાં લાગ્યા,તારી યાદ મા તડપવું હતું મારે પણ મારી આંખો ના આજે આંસુ અધૂરાં લાગ્યા

તન્હાઈ ભરી જીન્દગી કા સફર મિલા,

તન્હાઈ ભરી જીન્દગી કા સફર મિલા,ના સાથી, ના હમસફર મિલા.હમ દિયા જલતા છોડ ગયે થે ઉનકે લીયે,જબ વાપીસ લૌટે તો ..જલતા હુઆ ઘર મિલા.

અચાનક કોણ જાણે યાદ કેવી વાત આવી ગઇ

અચાનક કોણ જાણે યાદ કેવી વાત આવી ગઇદિવસ હોવા છતાં આંખોમાં માઝમ રાત આવી ગઇમળી કેવો ગયો ઉત્સાહ એ આશ્ચર્યથી ‘ઘાયલ’ફરીથી જીવવાની જીવમાં તાકાત આવી ગઇગાગર મહીં ઘૂઘવાતો સાગર થઇ શકું છુંસંસારમાં રહીને શાયર થઇ શકું છુંનહીં જેવો તોયે ઇશ્વર તારો જ અંશ છું હુંહું પણ અનેક રૂપે હાજર થઇ શકું છુંઅમૃતથી હોઠ સહુના એઠા કરી શકું છું,મૃત્યુના હાથ પળમાં હેઠા કરી શકું છું;આ મારી શાયરી તો સંજીવની છે ‘ઘાયલ’શાયર છું પાળિયા ને બેઠા કરી શકું છું.નથી સામાન્ય આસવનો વિરલ રસનો કળશ છું હુંમથું છું હરપળે હળવો થવા મબલખ વિવશ છું હુંકાંઇ કહેવાય ના ક્યારે કયો પુરુષાર્થ અજમાવુંહજી જનમ્યો નથી એવા ભગીરથની ધગશ છું હું

અચાનક કોણ જાણે યાદ કેવી વાત આવી ગઇ

અચાનક કોણ જાણે યાદ કેવી વાત આવી ગઇદિવસ હોવા છતાં આંખોમાં માઝમ રાત આવી ગઇમળી કેવો ગયો ઉત્સાહ એ આશ્ચર્યથી ‘ઘાયલ’ફરીથી જીવવાની જીવમાં તાકાત આવી ગઇગાગર મહીં ઘૂઘવાતો સાગર થઇ શકું છુંસંસારમાં રહીને શાયર થઇ શકું છુંનહીં જેવો તોયે ઇશ્વર તારો જ અંશ છું હુંહું પણ અનેક રૂપે હાજર થઇ શકું છુંઅમૃતથી હોઠ સહુના એઠા કરી શકું છું,મૃત્યુના હાથ પળમાં હેઠા કરી શકું છું;આ મારી શાયરી તો સંજીવની છે ‘ઘાયલ’શાયર છું પાળિયા ને બેઠા કરી શકું છું.નથી સામાન્ય આસવનો વિરલ રસનો કળશ છું હુંમથું છું હરપળે હળવો થવા મબલખ વિવશ છું હુંકાંઇ કહેવાય ના ક્યારે કયો પુરુષાર્થ અજમાવુંહજી જનમ્યો નથી એવા ભગીરથની ધગશ છું હું

દરિયા કિનારે બેઠઓ છુ.........

જીવતા બાપને ‘ડેડ’ કહે અને બા ઇજિપ્તની ‘મમી’,

જીવતા બાપને ‘ડેડ’ કહે અને બા ઇજિપ્તની ‘મમી’,સાચ્ચું કહું છું ‘બોસ’, આપણને વાત જરાય ના ગમી.પા પા કહીને અડધો કરે ને મોમની બનાવે મીણબત્તી,સવારમાં તો ફ્રેન્ડશિપ કરે, ને સાંજ પડતાંમાં કટ્ટી.ઘર સ્કૂલોમાં ફેરવાયાં સ્કૂલોમાં ઓપન હાઉસ,ટીચરો સહુ ચર્ચા કરે છે, જેમ બિલ્લી ને માઉસ.દેશના ભાગાકાર કરીને માગે સહુ ડોનેશન (દો-નેશન),કૉલેજમાં તો જલસા યારો, કોચિંગ ક્લાસમાં ફેશન.શિક્ષણ કે sick ક્ષણ છે, સંસ્કૃતિનું કેવું મરણ છે ?એકલવ્યનો અકાળ પડ્યો છે, દ્રોણનુંય ક્યાં શરણ છે ?ક્યાં સુધી આ જોયા કરવું, ક્યાં સુધી ચાલશે આમ ?મા સરસ્વતી ! ત્રાહિમામ ! ત્રાહિમામ ! ત્રાહિમામ

તારી નજરમાં જ્યારે અનાદર બની ગયો,

તારી નજરમાં જ્યારે અનાદર બની ગયો,મંઝિલ વગરનો જાણે મુસાફર બની ગયો !ફૂલોનું સ્વપ્ન આંખમાં આંજ્યાના કારણે,હું પાનખરમાં કેટલો સુંદર બની ગયો ?ક્યાં જઈ હવે એ સ્મિતની મીઠાશ માણશું ?હૈયાનો બોજ આંખની ઝરમર બની ગયો !મુક્તિ મળે છે સાંભળ્યું ચરણોના સ્પર્શથી,રસ્તે હું એ જ કારણે પથ્થર બની ગયો !મારું મરણ ક્યાં એકલું મારું મરણ હતું ?સંસાર, આંખ મીંચી તો નશ્વર બની ગયો

જોયા એમને ને ઉડી ગયુ ચેન,

જોયા એમને ને ઉડી ગયુ ચેન,કરવી હતી દોસ્તી ને થઈ ગયો પ્રેમ,તરસે છે જોવા એમને હવ મારા નેન,પણ દિલ ની આ વાતો કહેવી એમને કેમ?

તમને સમય નથી અને મારો સમય નથી ,

તમને સમય નથી અને મારો સમય નથી ,કોણે કહ્યુ કે આપણી વચ્ચે પ્રણય નથી.રોકી રહી છે તમને તમારી શરમ અનેમારા સિવાય મારે બીજો કોઇ ભય નથી , તમને …વિસરી જવુ એ વાત મારા હાથ બાર છે અનેયાદ રાખવુ એ તમારો વિષય નથી … તમને …હુ ઇંતજાર મા ને તમે હો વિચારમાંએ તો છે શરૂઆત કૈ આખર પ્રલય નથી…. તમને …

મારા મરણ ઉપર ને રડે આટલા બધા

મારા મરણ ઉપર ને રડે આટલા બધા "દેવ" જિંદગી ના બધા દુઃખ વસુલ છે.

અમૃતથી હોઠ સહુના, એંઠા કરી શકું છું.

અમૃતથી હોઠ સહુના, એંઠા કરી શકું છું.અમૃતથી હોઠ સહુના, એંઠા કરી શકું છું.મૃત્યુના હાથ પળમાં હેઠા કરી શકું છું.આ મારી શાયરી ય સંજીવની છે, ‘ઘાયલ’.શાયર છું, પાળિયાને બેઠા કરી શકું છું.

કાજળભર્યાં નયનનાં કામણ મને ગમે છે;

કાજળભર્યાં નયનનાં કામણ મને ગમે છે;કારણ નહીં જ આપું કારણ મને ગમે છે.લજ્જા થકી નમેલી પાંપણ મને ગમે છે;ભાવે છે ભાર મનને, ભારણ મને ગમે છે.જીવન અને મરણની હરક્ષણ મને ગમે છે;એ ઝેર હોય અથવા મારણ, મને ગમે છે.ખોટી તો ખોટી હૈયાધારણ મને ગમે છે;જળ હોય ઝાંઝવાંનાં તોપણ મને ગમે છે.હસવું સદાય હસવું, દુઃખમાં અચૂક હસવું,દીવાનગી તણું આ ડહાપણ મને ગમે છે.આવી ગયાં છો આંસુ, લૂછો નહીં ભલા થઇ,આ બારે માસ લીલાં તોરણ મને ગમે છે.લાવે છે યાદ ફૂલો છાબો ભરી ભરીને,છે ખૂબ મહોબતીલી માલણ, મને ગમે છે.દિલ શું હવે હું પાછી દુનિયાય પણ નહીં દઉં,એ પણ મને ગમે છે, આ પણ મને ગમે છે.હું એટલે તો એને વેંઢારતો રહું છું,સોગંદ જિંદગીના! વળગણ મને ગમે છે.ભેટ્યો છું મોતને પણ કૈં વાર જિંદગીમાં!આ ખોળિયાની જેમ જ ખાંપણ મને ગમે છે!‘ઘાયલ’ મને મુબારક આ ઊર્મિકાવ્ય મારાં,મેં રોઇને ભર્યાં છે, એ રણ મને ગમે છે.

કાજળભર્યાં નયનનાં કામણ મને ગમે છે;

કાજળભર્યાં નયનનાં કામણ મને ગમે છે;કારણ નહીં જ આપું કારણ મને ગમે છે.લજ્જા થકી નમેલી પાંપણ મને ગમે છે;ભાવે છે ભાર મનને, ભારણ મને ગમે છે.જીવન અને મરણની હરક્ષણ મને ગમે છે;એ ઝેર હોય અથવા મારણ, મને ગમે છે.ખોટી તો ખોટી હૈયાધારણ મને ગમે છે;જળ હોય ઝાંઝવાંનાં તોપણ મને ગમે છે.હસવું સદાય હસવું, દુઃખમાં અચૂક હસવું,દીવાનગી તણું આ ડહાપણ મને ગમે છે.આવી ગયાં છો આંસુ, લૂછો નહીં ભલા થઇ,આ બારે માસ લીલાં તોરણ મને ગમે છે.લાવે છે યાદ ફૂલો છાબો ભરી ભરીને,છે ખૂબ મહોબતીલી માલણ, મને ગમે છે.દિલ શું હવે હું પાછી દુનિયાય પણ નહીં દઉં,એ પણ મને ગમે છે, આ પણ મને ગમે છે.હું એટલે તો એને વેંઢારતો રહું છું,સોગંદ જિંદગીના! વળગણ મને ગમે છે.ભેટ્યો છું મોતને પણ કૈં વાર જિંદગીમાં!આ ખોળિયાની જેમ જ ખાંપણ મને ગમે છે!‘ઘાયલ’ મને મુબારક આ ઊર્મિકાવ્ય મારાં,મેં રોઇને ભર્યાં છે, એ રણ મને ગમે છે.

જીવન જેવું જીવું છું, એવું કાગળ પર ઉતારું છું;

જીવન જેવું જીવું છું, એવું કાગળ પર ઉતારું છું;ઉતારું છું, પછી થોડું ઘણું એને મઠારું છું.તફાવત એ જ છે, તારા અને મારા વિષે, જાહિદ!વિચારીને તું જીવે છે, હું જીવીને વિચારું છું.

જીવન જેવું જીવું છું, એવું કાગળ પર ઉતારું છું;

જીવન જેવું જીવું છું, એવું કાગળ પર ઉતારું છું;ઉતારું છું, પછી થોડું ઘણું એને મઠારું છું.તફાવત એ જ છે, તારા અને મારા વિષે, જાહિદ!વિચારીને તું જીવે છે, હું જીવીને વિચારું છું.

ખૂબ અંદરબહાર જીવ્યો છું

ખૂબ અંદરબહાર જીવ્યો છુંઘૂંટેઘૂંટે ચિકાર જીવ્યો છુંહું ય વરસ્યો છું ખૂબ જીવનમાંહું ય બહુ ધોધમાર જીવ્યો છુંબાગ તો બાગ, સૂર્યની પેઠે-આગમાં પુરબહાર જીવ્યો છુંઆમ ‘ઘાયલ’ હું અદનો શાયર, પણસર્વથા શાનદાર જીવ્યો છું

કંઇ ક્યારનો આમ જ મુગ્ધ બની, આ મીનાબજારે ઉભો છું

કંઇ ક્યારનો આમ જ મુગ્ધ બની, આ મીનાબજારે ઉભો છુંલાગી છે કતારો નજરોની, નજરોની કતારે ઉભો છુંઆ તારી ગલીથી ઉઠી જવું, સાચે જ નથી મુશ્કીલ કિંતુંતું સાંભળશે તો શુ કહેશે, બસ એ જ વિચારે ઉભો છુંસમઝાતું નથી કંઇ ક્યાંથી મને, આ આવું લાગ્યું છે ધેલુંજાકારો મળ્યો તો જ્યાં સાંજે, ત્યાં આવી સવારે ઉભો છુંજોયા છે ઘણાંને મેં 'ઘાયલ', આ ટોચેથી ફેંકાઇ જતાએકાદ ઘડી આ તો એમ જ, આવીને મિનારે ઉભો છું

આમ તો એક બિંદુ છું,

આમ તો એક બિંદુ છું, કિંતુસપ્ત સિંધુથી સંકળાયો છું !- અમૃત ધાયલReminds one JS gazal...Ek Katra hi sahi, mera alag vajood to haiHua kare jo samandar meri talash mein hai.....

હજી આંખમાં જાણે ફરકે છે કોઇ

હજી આંખમાં જાણે ફરકે છે કોઇહજી મીઠું શરમાઇ મરકે છે કોઇવિખૂટાં પડ્યાં તોયે લાગે છે ‘ઘાયલ’હજી પણ રગેરગમાં સરકે છે કોઇ

અમે ધારી નહોતી એવી અણધારી કરી લીધી;

અમે ધારી નહોતી એવી અણધારી કરી લીધી;અજાણી આંખડીએ ચોટ ગોઝારી કરી લીધી...ઘડીઓ આ જુદાઇની અને તે પણ જવાનીમાં?અમે આ પણ સહન તલવાર બેધારી કરી લીધી...મને કંઇ વાત તો કરવી હતી અલગારી મન મારા,વળી કોના થકી તેં પ્રીત પરબારી કરી લીધી !...કસુંબલ આંખડીના આ કસબની વાત શી કરવી ?કલેજું કોતરી નાજુક મીનાકારી કરી લીધી...

એક આત્મબળ અમારું દુઃખ માત્રની દવા છે,

એક આત્મબળ અમારું દુઃખ માત્રની દવા છે,શું એમ કોઈનાય માર્યા મરી જવાના !-અમૃત ‘ઘાયલ’પીડા મહીં પણ એમ હસું છું,જાણે ગયો છે રોગ સમૂળ.-અમૃત ‘ઘાયલ’કોઈ પરખંદો જ ‘ઘાયલ’ પેખશે,વેદજૂની વેદનાની વાણ છું.

વાત મારી નીકળી તો હશે,

વાત મારી નીકળી તો હશે,સાંભળી પાંપણો ઢળી તો હશે,મૌન પાળ્યું હશે છતાં ‘ઘાયલ’ચીસ આંખોમાં સળવળી તો હશે.

વલણ એકસરખું રાખું છું આશા નિરાશામાં

વલણ એકસરખું રાખું છું આશા નિરાશામાંબરાબર ભાગ લઉં છું જિંદગીના સૌ તમાશામાંસદા જીતું છું એવું કૈં નથી, હારું છું બહુધા, પણનથી હું હારને પલટાવવા દેતો હતાશામાં

તમોને ભેટ ધરવા ભર જવાની લઇને આવ્યો છું.

તમોને ભેટ ધરવા ભર જવાની લઇને આવ્યો છું.મજા લાંબી અને રાતો મજાની લઇને આવ્યો છું. કહો તો રોઇ દેખાડું , કહો તો ગાઇ દેખાડુંનજરમાં બેઉ શકિઓ હું છાની લઇને આવ્યો છું.

અચાનક કોણ જાણે યાદ કેવી વાત આવી ગઇ

અચાનક કોણ જાણે યાદ કેવી વાત આવી ગઇદિવસ હોવા છતાં આંખોમાં માઝમ રાત આવી ગઇમળી કેવો ગયો ઉત્સાહ એ આશ્ચર્યથી ‘ઘાયલ’ફરીથી જીવવાની જીવમાં તાકાત આવી ગઇગાગર મહીં ઘૂઘવાતો સાગર થઇ શકું છુંસંસારમાં રહીને શાયર થઇ શકું છુંનહીં જેવો તોયે ઇશ્વર તારો જ અંશ છું હુંહું પણ અનેક રૂપે હાજર થઇ શકું છુંઅમૃતથી હોઠ સહુના એઠા કરી શકું છું,મૃત્યુના હાથ પળમાં હેઠા કરી શકું છું;આ મારી શાયરી તો સંજીવની છે ‘ઘાયલ’શાયર છું પાળિયા ને બેઠા કરી શકું છું.નથી સામાન્ય આસવનો વિરલ રસનો કળશ છું હુંમથું છું હરપળે હળવો થવા મબલખ વિવશ છું હુંકાંઇ કહેવાય ના ક્યારે કયો પુરુષાર્થ અજમાવુંહજી જનમ્યો નથી એવા ભગીરથની ધગશ છું હું

ખૂબ અંદરબહાર જીવ્યો છું

ખૂબ અંદરબહાર જીવ્યો છુંઘૂંટેઘૂંટે ચિકાર જીવ્યો છુંહું ય વરસ્યો છું ખૂબ જીવનમાંહું ય બહુ ધોધમાર જીવ્યો છુંબાગ તો બાગ, સૂર્યની પેઠે-આગમાં પુરબહાર જીવ્યો છુંઆમ 'ઘાયલ' હું અદનો શાયર, પણસર્વથા શાનદાર જીવ્યો છું

ખૂબ અંદરબહાર જીવ્યો છું

ખૂબ અંદરબહાર જીવ્યો છુંઘૂંટેઘૂંટે ચિકાર જીવ્યો છુંહું ય વરસ્યો છું ખૂબ જીવનમાંહું ય બહુ ધોધમાર જીવ્યો છુંબાગ તો બાગ, સૂર્યની પેઠે-આગમાં પુરબહાર જીવ્યો છુંઆમ 'ઘાયલ' હું અદનો શાયર, પણસર્વથા શાનદાર જીવ્યો છું

એજ હાથોમાં મુકી તી જીદંગી મે...

એજ હાથોમાં મુકી તી જીદંગી મે...જાળવી જે ના શક્યા મહેંંંંદીનો ર્ંગ... ગીતના ઘેઘુર ગરમાળામાં ચુમી છે તને...લે ગઝલની વચ્ચેના ગાળામાં ચુમી છે તને...સાચુ કહુતો આ ગણીત અમથુ નથી પાકુ થયુ...બે અને બે હોઠોંના સરવાળામાં ચુમી છે તને... બદન ગુલાબ શા યુહીં નહી ખીલા હોગા...હવાને પહેલે મુજે ફીર તુજે છુઆ હોગા... જયાં સુકાવા નાખી તી એણે ઓઢણી...લીમડાંની ડાળ મીઠી થઇ ગઇ....

મન મરણ પહેલા મરી જય તો કહેવાય નહી

મન મરણ પહેલા મરી જય તો કહેવાય નહીવેદના કામ કરી જાય તો કહેવાય નહીઆંખથી અસ્રુ ખરી જાય તો કહેવાય નહીધૈર્ય પણ પાણી ફરી જાય તો કહેવાય નહીએની આંખોને ફરી આજ સુઝી છે મસ્તી...દીલ ફરી મુજથી ફરી જાય તો કહેવાય નહીઆંખડી ભોળી, વદન ભોળુ, અદાઓ ભોળી..પ્રાણ એ રુપ હરી જાય તો કહેવાય નહી...કંઇ મજા મીઠી તડપ્વામાં મળે છે એ ને...દીલ વ્યથા વે રે વરી જાય તો કહેવાય નહીઆંખનો દોષ ગણે છે બધા દીલ ને બદ્લે...ચોર નીર્દોષ ઠરી જાય તો કહેવાય નહીશોક્નો માર્યો તો મરશે નહી તમારઓ આ "ઘાયલ"ખ્શી નો માર્યો મરી જાય તો કહેવાય નહી

મન મરણ પહેલા મરી જય તો કહેવાય નહી

મન મરણ પહેલા મરી જય તો કહેવાય નહીવેદના કામ કરી જાય તો કહેવાય નહીઆંખથી અસ્રુ ખરી જાય તો કહેવાય નહીધૈર્ય પણ પાણી ફરી જાય તો કહેવાય નહીએની આંખોને ફરી આજ સુઝી છે મસ્તી...દીલ ફરી મુજથી ફરી જાય તો કહેવાય નહીઆંખડી ભોળી, વદન ભોળુ, અદાઓ ભોળી..પ્રાણ એ રુપ હરી જાય તો કહેવાય નહી...કંઇ મજા મીઠી તડપ્વામાં મળે છે એ ને...દીલ વ્યથા વે રે વરી જાય તો કહેવાય નહીઆંખનો દોષ ગણે છે બધા દીલ ને બદ્લે...ચોર નીર્દોષ ઠરી જાય તો કહેવાય નહીશોક્નો માર્યો તો મરશે નહી તમારઓ આ "ઘાયલ"ખ્શી નો માર્યો મરી જાય તો કહેવાય નહી

dev mewada --profile

ભારતીય વૈદિક સંસ્કૃતિમાં અતૂટ વિશ્વાસ ધરાવું છું. મને તત્વજ્ઞાનનાં વિષયો પર ચર્ચા કરવાનું ખૂબ ગમે છે.મારા જીવનને અસર કરતાં મહાપુરુષો અને તેમનાં પ્રભાવી વિચારો:"દરેક નવજાત શિશું પૃથ્વી પર એવો સંદેશો લઈને આવે છે કે ભગવાને હજી માણસ ઉપરથી વિશ્વાસ ગુમાવ્યો નથી."–રવીન્દ્રનાથ ટાગોરલોકમાન્ય બાળ ગંગાધર તિળક:"સ્વરાજ્ય મારો જન્મસિધ્ધ અધિકાર છે, અને તે હું લઈને જ જંપીશ."ગાંધીજીનાં 11 વ્રતો:સત્ય, અહિંસા, ચોરી ન કરવી, વણજોઈતું નવ સંઘરવું,બ્રહ્મચર્ય ને જાતે મહેનત, કોઈ અડે નવ અભડાવું,અભય, સ્વદેશી, સ્વાદ ત્યાગ ને સર્વ ધર્મ સરખાં ગણવાં,આ અગિયાર મહાવ્રત સમજી, નમ્ર પણે સૌ આચરવાં.નેતાજી સુભાષચંદ્ર બૉઝ:"તુમ મુઝે ખૂન દો, મૈં તુમ્હેં આઝાદી દુંગા."સ્વામી વિવેકાનંદ:"ઊઠો, જાગો અને ધ્યેય પ્રાપ્તિ ન થાય ત્યાં સુધી મંડ્યાં રહો.""Give me 100 Nachiketa, and I shall change the world."પ.પૂ. પાંડુરંગ શાસ્ત્રી આઠવલે (પૂ. દાદાજી):"મને ત્રણ વાતો પર વિશ્વાસ છે - ભગવાન, શ્રુતિ અને યુવાન.""ભક્તિ એ સામાજીક શક્તિ છે.""મૂર્તિપૂજા is a Perfect Science."

આશાઓ પર પાણી ફરી જતાં વાર નથી લાગતી

આશાઓ પર પાણી ફરી જતાં વાર નથી લાગતીકિનારે આવી ડૂબી જતાં વાર નથી લાગતીજીતનો જલસો માનવાની ઉતાવળ ન કરજીતેલી બાજી હારી જવામાં વાર નથી લાગતીતારી ઊંચાઇનું નાહક અભિમાન ન કરકે મિનારોને તૂટી જવામાં વાર નથી લાગતીબાંધ્યો છે માળો તો જરા દિલથી જતન કરકે માળાને પીંખાઇ જતાં વાર નથી લાગતીમાણી લે હર એક પળ તું આજેઆંખોને મિંચાઇ જતાં વાર નથી લાગતી

ક્યારેક એક્લતા જો કોરી ખાય

ક્યારેક એક્લતા જો કોરી ખાયનીંદર જો તારી વેરણ થાયતો મને યાદ કરજે તું ….દૂર સંભળાતા કોયલના સૂર,વસંત નો વહેતો શીતળ સમીર હદયમાં જો જગ્વે પીડાના સૂરતો મને યાદ કરજે તું ….લીલાછમ પાંદડે હસતું ઝાંકળમેહ વરસાવતું કોઇ કાજળિયું વાદળ,કરી મૂકે તને જો વિરહથી વિહવળતો મને યાદ કરજે તું….નિકટનું સ્વજન જો દિલ ક્યાંક તોડે,અડધી સફરે જો સંગ – સાથ છોડેતો ય મને યાદ કરજે તું…ડ્રસમાં તમે સારા લાગો છો, પંજાબીમાં તમે પયારા લાગો છો,સાડીમાં કોઇ દી તમને જોયા નથી, માટે તમે કુવારા લાગો છો.

ફુલ કેરા સ્પર્શથી પણ

ફુલ કેરા સ્પર્શથી પણદિલ હવે ગભરાય છે,એને રુઝાયેલા ઝખ્મોયાદ આવી જાય છે,કેટલો નજીક છેઆ દુરનો સંબંધ પણ,હું રડું છું એકલો એએ એકલા શરમાય છે.કોઈ જીવનમાં મરેલામાનવીને પુછજો,એક મૃત્યૃ કેટલા મૃત્યૃનિભાવી જાય છે.આ વિરહની રાત છેતારીખનું પાનું નથી,અહીં દિવસ બદલાયતો આખો યુગ બદલાય છે.એક પ્રણાલીકા નિભાવું છું,લખું છું 'સૈફ' હું,બાકી ગઝલો જેવુંજીવન હવે ક્યાં જીવાય છે.

દિવસો જુદાઇના જાય છે, એ જશે જરૂર મિલન સુધી,

દિવસો જુદાઇના જાય છે, એ જશે જરૂર મિલન સુધી,મને હાથ ઝાલીને લઇ જશે, હવે શત્રુઓ જ સ્વજન સુધી.ન ધરા સુધી, ન ગગન સુધી, નહિ ઉન્નતિ, ન પતન સુધી,અહીં આપણે તો જવું હતું, ફક્ત એકમેકના મન સુધી.હજી પાથરી ન શક્યું સુમન, પરિમલ જગતના ચમન સુધી,ન ધરાની હોય જો સંમતિ, મને લૈ જશો ન ગગન સુધી.છે અજબ પ્રકારની જિંદગી ! કહો એને પ્યારની જિંદગી,ન રહી શકાય જીવ્યા વિના ! ન ટકી શકાય જીવન સુધી.તમે રાંકનાં છો રતન સમાં, ન મળો, હે અશ્રુઓ, ધૂળમાં,જો અરજ કબૂલ હો આટલી, તો હ્રદયથી જાઓ નયન સુધી.તમે રાજરાણીના ચીર સમ, અમે રંક નારની ચૂંદડી !તમે બે ઘડી રહો અંગ પર, અમે સાથ દઇએ જીવન સુધી.જો હ્રદયની આગ વધી ‘ગની’, તો ખુદ ઇશ્વરે જ કૃપા કરી,કોઇ શ્વાસ બંધ કરી ગયું, કે પવન ન જાય અગન સુધી.

રક્તથી સીંચાઈને બનશે નહીં,

રક્તથી સીંચાઈને બનશે નહીં,ઈંટ કોઈ પણ અહીં ટકશે નહીં.લોહીના એક બુંદથી હો કિંમતીએવો પત્થર વિશ્વમાં મળશે નહીં.શ્વાસમાં મ્હોર્યો હતો વિશ્વાસ જે,કોઈ આંખોમાં કદી જડશે નહીં.બાબરી બાંધો કે મંદિર, વ્યર્થ છે –કોઈ કોઈને હવે ભજશે નહીં.રામલલ્લા બોલો કે અલ્લાહ્ કહો,એ અહીં મળતાં નથી, મળશે નહીં.આદમીના દિલથી થઈને દિલ લગીજાય એ રસ્તો હવે બનશે નહીં.

અણધાર્યા રચાતા તારામૈત્રકના સમ, ચાહુ છુ તને

અણધાર્યા રચાતા તારામૈત્રકના સમ, ચાહુ છુ તનેગગન પર મીટ માંડતા ચાતકના સમ, ચાહુ છુ તનેછૂપાવી દઇશ તને આ ગઝલોની આડમાંગુલાબની રક્ષા કરતાં કંટકના સમ, ચાહુ છુ તનેઆકાશે ઝબૂકતી વીજના સમ, ચાહુ છુ તને રઢીયાળી અષાઢી બીજના સમ, ચાહુ છુ તને મળવાનો વાયદો કરે અને ન આવે તુઇંતજાર કરતા ચઢતી ખીજના સમ, ચાહુ છુ તને

દિલ સે નીક્લી યે દુઆ હમારી,

પાપન ઝુકે તો તમને નમન થાય,મસ્તક ઝુકાવુ તો તમને વન્દન થાય,હુ એવિ નઝર કયાથી લાવુ,કે તમને ખબર પણ ના પડે અને તમારા દર્શન થાય.



દિલ સે નીક્લી યે દુઆ હમારી,જીદગી મે મીલે આપકો ખૂશીયા સારી,ગૂમ ના દે ખૂદા આપ કો કભી,ચાહે તો એક ખુશિ કમ કમ કર દે.

હજુયે યાદ છે !

હજુયે યાદ છે !એકવેળા આપને મેં દઈ દીધેલું દિલ, હજુયે યાદ છેને પછી ભરતો રહયો'તો હોટેલનાં બિલ, હજુયે યાદ છેપ્રિયતમ! હા,તારા ચહેરા પર હતા એ ખિલ હજુયે યાદ છેમારા પૈસે તેં ઘસી બેફામ ક્લેરેસીલ હજુયે યાદ છેસાયકલ અથડાવીને સોરી કહ્યાની સ્કીલ હજુયે યાદ છેને પછીથી સાંપડેલી સેન્ડલોની હીલ હજુયે યાદ છેમાનતો'તો હું કે પૈંડા બે જ છે સંસારરથનાં હું ને તુંને પાડોશમાં હતા તારાં ઘણાં સ્પેરવ્હીલ હજુયે યાદ છે.....

નદીની રેતમાં રમતું નગર મળે ના મળે,

નદીની રેતમાં રમતું નગર મળે ના મળે,ફરી આ દૃશ્ય સ્મૃતિપટ ઉપર મળે ના મળે.ભરી લો શ્વાસમાં એની સુગંધનો દરિયો,પછી આ માટીની ભીની અસર મળે ના મળે.પરિચિતોને ધરાઇને જોઇ લેવા દો,આ હસતા ચહેરા; આ મીઠી નજર મળે ના મળે

નદીની રેતમાં રમતું નગર મળે ના મળે,

નદીની રેતમાં રમતું નગર મળે ના મળે,ફરી આ દૃશ્ય સ્મૃતિપટ ઉપર મળે ના મળે.ભરી લો શ્વાસમાં એની સુગંધનો દરિયો,પછી આ માટીની ભીની અસર મળે ના મળે.પરિચિતોને ધરાઇને જોઇ લેવા દો,આ હસતા ચહેરા; આ મીઠી નજર મળે ના મળે

મલી ને ખોવઈ જવાની, એ તારી ટેવ્,

મલી ને ખોવઈ જવાની, એ તારી ટેવ્,શોઘી ને પામી લેવાની, મારી તલબ,પેન્સિલ ની જેમ લીટી દોરવાની , એ તારી ટેવ,રબ્બર ની જેમ ભુસી દેવાનો , એ તારો મિજાજ,ધુમાડો બની ને ઉડી જવાની તારી એ પ્રક્રુતિ,ને સ્વાસ મા સમાવી લેવાની એ જ મારી આશક્તિ,લાગે છે કે તુ ને હુ, હુ ને તુ,સિક્કા ની એક બાજુ ન બીજી બાજુ,આ સિક્કો ઉછ્ળયો જીદગી ની રમત મા,કોની છાપ ઉપર હસે એ મને ખબર નથી,પણ ભલે હોય છાપ નીચે મારી, પણ હુ હારી ને પણ જીતવાનો હુ, એ દોસ્ત,એ જીદગી રમત છએ સ્વાસ ની,ખબર નથી કે ક્યારે પુરી થાસે,ક્દાચ આજે પણ, કદાચ કયારેક પછી....,પણ મારી અભિવ્યક્તી તો રહેશે પરીણામ બની,ભલે ને રમત પુરી થઇ જાય અબ ઘડી.ગમે જો રીત મારી તો રીત ના પ્રણામ,બાકી બધુ ક્યારેક પછી.

બે ચાર ફૂલો લઈફરુઁ એ વાતમાં શું માલ છે?’

બે ચાર ફૂલો લઈફરુઁ એ વાતમાં શું માલ છે?’હુઁ બાગબાઁ થી પણ ડરુઁ એ વાતમાં શું માલ છે?’પાલવ ભરી આપી દઊઁ જેછે હ્રદય ના ખોબલે,મિથ્યા બધાઁ સ્મિત ધરુઁ એ વાતમાં શું માલ છે?’તારા તગાફુલથી મને તુઁ રોકવા કોશિશ ન કર,મારા કદમ પાછા ભરુઁ એ વાતમાં શું માલ છે?’રણ ને નિચોડવાની કયાઁ ઝીદ લઈ બેઠાઁ તમેહુઁ ઝાંઝવાઓ ને ચરુઁ એ વાતમાં શું માલ છે?’રુકશે નહીઁ આ કાફલો મન્ઝિલ પર પહોંચ્યા વગર,વિઘ્નો જોઈ પાછો ફરુઁ એ વાતમાં શું માલ છે?’મૂકીદીધાઁ કદમો અમે જોને’ આકાશ ’ સંઘર્ષ મહીઅવરોધની ભીંતોચણુ એ વાતમાં શું માલ છે?’

જીવતા બાપને ‘ડેડ’ કહે અને બા ઇજિપ્તની ‘મમી’,

જીવતા બાપને ‘ડેડ’ કહે અને બા ઇજિપ્તની ‘મમી’,સાચ્ચું કહું છું ‘બોસ’, આપણને વાત જરાય ના ગમી.પા પા કહીને અડધો કરે ને મોમની બનાવે મીણબત્તી,સવારમાં તો ફ્રેન્ડશિપ કરે, ને સાંજ પડતાંમાં કટ્ટી.ઘર સ્કૂલોમાં ફેરવાયાં સ્કૂલોમાં ઓપન હાઉસ,ટીચરો સહુ ચર્ચા કરે છે, જેમ બિલ્લી ને માઉસ.દેશના ભાગાકાર કરીને માગે સહુ ડોનેશન (દો-નેશન),કૉલેજમાં તો જલસા યારો, કોચિંગ ક્લાસમાં ફેશન.શિક્ષણ કે sick ક્ષણ છે, સંસ્કૃતિનું કેવું મરણ છે ?એકલવ્યનો અકાળ પડ્યો છે, દ્રોણનુંય ક્યાં શરણ છે ?ક્યાં સુધી આ જોયા કરવું, ક્યાં સુધી ચાલશે આમ ?મા સરસ્વતી ! ત્રાહિમામ ! ત્રાહિમામ ! ત્રાહિમામ

તારી નજરમાં જ્યારે અનાદર બની ગયો,

તારી નજરમાં જ્યારે અનાદર બની ગયો,મંઝિલ વગરનો જાણે મુસાફર બની ગયો !ફૂલોનું સ્વપ્ન આંખમાં આંજ્યાના કારણે,હું પાનખરમાં કેટલો સુંદર બની ગયો ?ક્યાં જઈ હવે એ સ્મિતની મીઠાશ માણશું ?હૈયાનો બોજ આંખની ઝરમર બની ગયો !મુક્તિ મળે છે સાંભળ્યું ચરણોના સ્પર્શથી,રસ્તે હું એ જ કારણે પથ્થર બની ગયો !મારું મરણ ક્યાં એકલું મારું મરણ હતું ?સંસાર, આંખ મીંચી તો નશ્વર બની ગયો

તારી નજરમાં જ્યારે અનાદર બની ગયો,મંઝિલ વગરનો જાણે મુસાફર બની ગયો !ફૂલોનું સ્વપ્ન આંખમાં આંજ્યાના કારણે,હું પાનખરમાં કેટલો સુંદર બની ગયો ?ક્યાં જઈ હવે એ સ્મિતની મીઠાશ માણશું ?હૈયાનો બોજ આંખની ઝરમર બની ગયો !મુક્તિ મળે છે સાંભળ્યું ચરણોના સ્પર્શથી,રસ્તે હું એ જ કારણે પથ્થર બની ગયો !મારું મરણ ક્યાં એકલું મારું મરણ હતું ?સંસાર, આંખ મીંચી તો નશ્વર બની ગયો

તુ એક ગુલાબી સપનુ છે,

તુ એક ગુલાબી સપનુ છે,હુ એક મઝાની નિન્દર છુ,
ના વીતે રાત જવાની ની,તે માટે હુ પણ તત્પર છુ,
હુ શાન્ત ન ગમ્ભિર ભલે,શરમાળ છે મારા નીર ભલે,
ઓ પુનમ ઘુઘટ ખોલ જરા,હુ એ જ છલકાતો સાગર છુ,
સમ્વાદ નથી શોભા એની,છે મૌન પ્રતીષઠા બન્નેની,
તુ પ્રશ્ન છે મારી પ્રિતીનો,હુ તારા રુપનો ઉત્તર છુ.

Advance Happy Uttrayan:::

અનામી - આમંત્રણ
પરમકૃપાળુ પવનદેવની ઇષ્ટ કૃપાથી
શ્રીમતિ સળીબેન અને શ્રી કાગળલાલના સુપુત્રચિરંજીવી પતંગના શુભલગ્ન
શ્રીમતિ ફીરકીબેન અને શ્રી માંજાલાલની સુપુત્રીઅખંડ્સૌભાગ્યવતી ચિરંજીવી દોરી સાથે
તા. ૧૪ જાન્યુઆરી ૨૦૦૬ ના રોજ નિર્ધાર્યા છે.તો,

આ શુભ ખેંચણીયા પ્રસંગે ઊડણીયા દંપતિનો આનંદ લેવાલૂંટણીયાઓ સહિત પધારી ઘોંઘાટમાં વૃદ્ધિ કરશોજી….

વિશેષ નોંધ – ગુંદરપટ્ટી પ્રથા બંધ છે.

સામે નથી કોઈ અને શરમાઈ રહ્યો

સામે નથી કોઈ અને શરમાઈ રહ્યો છુ,હુ પોતે મને પોતાને દેખાઈ રહ્યો છુ,
આ મારો ખુલાસાઓ થી ટેવાયેલો ચહેરો,ચુપ રહુ છુ તો લાગે છે કસમ ખાઈ રહ્યો છુ,
એકવાર મે ફુલ સમો દેખાવ કર્યો તો,આ એની અસર છે કે હુ કરમાઈ રહ્યો છુ.

આ ઝેરનુ પ્યાલુ પીતા અટકાવનારૂ કોઈ નહિ,
જનની જતા આ જગતમા રે, હાય!મારૂ કોઈ નહિ,
બસ ઝેરથી આરામ છે,એ વીણથી પ્યારૂ કોઈ નહિ,
છે સ્વાર્થમય સન્સાર જીવડા, જાણ તારૂ કોઈ નહિ.

અમારી આખ...........

અમારી આખમા છે એની યાદ ના છાટા,
વિના વરસાદ આવે છે અહી વરસાદના છાટા.

પ્રથમ તો તમારૂ ............

પ્રથમ તો તમારૂ જ્વુ યાદ આવ્યુ,
પછી થી વિવશ આન્ગણુ યાદ આવ્યુ.

અમ્રુત થી હોઠ સૌના એઠા કરી શકુ છુ,

અમ્રુત થી હોઠ સૌના એઠા કરી શકુ છુ,
મ્રુત્યુ ના હાથ પળ મા હેઠા કરી શકુ છુ,
આ મારી શાયરી એ સન્જીવની છે ,
ઘાયલ,શાયર છુ, પાળીયા બેઠા કરી શકુ છુ.

આશાઓ પર પાણી ફરી જતાં વાર નથી લાગતી

આશાઓ પર પાણી ફરી જતાં વાર નથી લાગતી
કિનારે આવી ડૂબી જતાં વાર નથી લાગતી
જીતનો જલસો માનવાની ઉતાવળ ન કર
જીતેલી બાજી હારી જવામાં વાર નથી લાગતી
તારી ઊંચાઇનું નાહક અભિમાન ન કર
કે મિનારોને તૂટી જવામાં વાર નથી લાગતી
બાંધ્યો છે માળો તો જરા દિલથી જતન કર
કે માળાને પીંખાઇ જતાં વાર નથી લાગતી
માણી લે હર એક પળ તું આજે
આંખોને મિંચાઇ જતાં વાર નથી લાગતી

sayri--જિન્દગી મા એવી સ્ત્રી ને ચાહી હતી .

અલ્લાહ આ કોણ આવ્યુ છે કે
તારી જ્ગ્યા એ જીભ પર હવે એનુ નામ આવ્યુ છે.


જિન્દગી, એક જ પગલુ ખોટુ,
અને ખોટો જ આખો દાખલો.


નથી ઇચ્છા મને ચાદ બનવાની,
કે નથી ઇચ્છા મને આકાશે ઊડવાની,
મને તો બસ એક ઇચ્છા,
દરરોજ તાર દર્શન કરવાની.


જિન્દગી મા એવી સ્ત્રી ને ચાહી હતી .
જેને પ્રાપ્ત પણ ન કરી શક્યો , ભુસી પણ ન શક્યૉ.

આ મોબાઇલ મને નડે છે.

આ મોબાઇલ મને નડે છે.
પતિની પાછળ આ મોબાઇલ પત્ની ની જેમ્ ફરે છે,
કંઇક ખોટુ બોલતા આમજ પકડાવી દે છે.
આ મોબાઇલ મને નડે છે.

હાલતા ચાલતા ગમે ત્યારે બોલી પડે છે,
અને ન ઉપાડો ત્યાં સુધી બોલ્યા કરે છે,
આ મોબાઇલ મને નડે છે.

રજા માં પણ બોસ ના ફોન આવ્યા કરે છે,
અને ન્ ઉપાડો તો બીજે દિવસે હાલત્ ખરાબ થાય છે.
આ મોબાઇલ મને નડે છે.

રાત્રે પણ સુવા ન દે,
અને એની રીંગટોન જાણે હ્દય માં શુળ ભોંકે છે.
આ મોબાઇલ મને નડે છે.

ફીલ્મ માં પણ્ વાગે ત્યારે બૂમાબૂમ થઈ જાય છે
અને એ બેટો બેઠો બેઠો હસે છે,
આ મોબાઇલ મને નડે છે.

છોકરી ને ફોન્ કરતા મને પકડાવી દે છે,
પોલીસ ન ડંડા પણ્ એના બાપ્ ની જેમ્ પુછે છે,
આ મોબાઇલ મને નડે છે.

વાપરતા તો આનંદ આનંદ થાય છે,
બીલ આવે ત્યારે ખીસ્સુ મારુ રડે છે,
આ મોબાઇલ મને નડે છે.

ભાવનાઓ નો થયો ભુક્કો ને હવે તો,
પત્રો ને બદલે મીસ્ કોલ્ અને મેસેજ જ થાય છે,
આ મોબાઇલ મને નડે છે.

ભગવાન ને ફરિયાદ કરવા ફોન કર્યો,
તો કહે છે,"તમે ડાયલ કરેલો નંબર હાલ માં વ્યસ્ત છે."
આ મોબાઇલ મને નડે છે.

શું તને પણ્ આ મોબાઇલ આમજ નડે છે?

મરતા સુધી ના ભુલો એવું અહિ જીગર છે

મરતા સુધી ના ભુલો એવું અહિ જીગર છે
ઝંખે નજર સદાય એવી મીઠી નજર છે
આંખો માંહિ વસો કે આવી વસો જીગર માં
એ પણ તમારુ ઘર છે આ પણ તમારુ ઘર છે

ગામ આખું કે’ છે

ગામ આખું કે’ છે
એ હસે છે તો
એના ગાલમાં સુંદર મજાના ખાડા પડે છે.
હું પડ્યો પડ્યો ગણું છું,
આ ખાડામાં, મારા સિવાય
બીજા કેટલાં પડે છે ?

સહરા તણી વેરાનીઓ ગુલશન બની ગઈ.

સહરા તણી વેરાનીઓ ગુલશન બની ગઈ.
કાજળ ભરેલી રાત પણ રોશન બની ગઈ

આવ્યુઁ ખબર આગમનની લઈને કોઇ જયાઁ,
અસ્તિત્વની ત્યાઁ વાંસળી ધડ્કન બની ગઈ.

કેવી હશે એ સાધના તે દીપની પ્રખર,
એકજ કિરણથી મહેફિલો રોશન બની ગઈ.

આશા મિલનની આપી તેઁ ખોટી ખરી ભલે,
એતો જ ઇંતેઝારની સમર્થન બની ગઈ

મળ્યુઁ નહીઁ એકે કિરણ અમનેજ ભાગ્યમા ,
જોકે તમરી રાત તો રોશન બની ગઈ.

તોડી અમે જ્યાઁ શ્રુઁખલા અવરોધની ‘વફા’
કેડી નવી ત્યાઁ રાહમાઁ બઁધન બનીગઈ

લે ચલ બોટલ કફન મે,

લે ચલ બોટલ કફન મે,
છુપાકર...કબર મે,
છુપ...છુપ કર પીયા કરેન્ગે,
માન્ગા જો હીસાબ ખુદાને ગલટિયો કા,
કભી-કભી ઉસે ભી દીયા કરેન્ગે.!

અન્ધારા મા અથડાયા ને દઇ દીઘુ દિલ,

અન્ધારા મા અથડાયા ને દઇ દીઘુ દિલ,
...


...



...
અન્ધારા મા અથડાયા ને દઇ દીઘુ દિલ,


..


..

..

..
અન્ધારા મા અથડાયા ને દઇ દીઘુ દિલ,
.


અજવાળા મા જોયુ તો દિવાળીબેન ભીલ.

અન્ધારા મા અથડાયા ને દઇ દીઘુ દિલ,

અન્ધારા મા અથડાયા ને દઇ દીઘુ દિલ,
...


...



...
અન્ધારા મા અથડાયા ને દઇ દીઘુ દિલ,


..


..

..

..
અન્ધારા મા અથડાયા ને દઇ દીઘુ દિલ,
.


અજવાળા મા જોયુ તો દિવાળીબેન ભીલ.

બે ચાર કલાક વાત થઇ અને એક બે મુલાકાત થઇ,

બે ચાર કલાક વાત થઇ અને એક બે મુલાકાત થઇ,
અમે વિચારતા રહ્યા અને શ્વાસો કોઇની સોગાત થઇ,
નિરશાની ગર્તામાં ડુબેલુ હતુ મારું મન આયખાથી,
જ્યારથી તું જીવનમાં આવી,મ્રુત આશાદ હયાત થઈ,

તારા જ સ્વપ્ન-સાગર માં છબછબિયાં કરે છે જિંદગી,
નથી ખબર ક્યારે દિવસ અને ક્યારે રાત થઈ,

બચપનથી જ હકુમત ચલાવતો આવ્યો છુ દિલ પર,
ફક્ત એક મિઠી નજર અને મારી સત્તા મહાત થઈ...

થોડી ગેરસમજ થી સારું જીવાય છે,

થોડી ગેરસમજ થી સારું જીવાય છે,
ખુલાસા કરવા થી દુઃખી થવાય છે,
કયારેક બંધ બાજી રમવી સારી,
દુરી તીરી પંજા મા પણ જીતી જવાય છે !!!

नन्द घेर आनन्द भयो,

नन्द घेर आनन्द भयो,
जय कन्हैया लाल की,
हाथी घोडा पालखी
जय कन्हैया लाल की

Ye angreji hai...........................bhai!

Ye angreji hai...........................bhai!
Have a nice day!
----- * Achcha din lo!

What's up?
----- *Uppar kya hai?

You're kidding!
----- *Tum bachcha bana rahe ho!

Don't kid me!
----- * Mera bachcha mat banaao!

Yo, baby! What's up?
-----* Beti Yo, uppar kya hai?

Cool man!
-----* Thandaa aadmi!

Check this out, man!
----* Iskee chaanbeen karo, aadmi!

She's so fine!
----- * Woh itnee baareek hai!

Listen buddy, that chick's mine, okay!?
----- * Suno dost, woh chooza mera hai, theek?

Hey good looking; what's cooking?
----* Arrey sundarta ki devi; kya pakaa rahee ho?

Are you nuts?
----- * Kya aap akhrot hain?

Son of a gun.
----- * Bachcha bandook ka.

Rock the party.
---- * Party mein patthar feko.

And the best ones are.....

How do you do?
----- * Kaise karte ho?

Keep in touch!
----- * Chhoote Raho.

Don't mess with me, dude.
----- * Mere saath gandagi mat karo, e vyakti.

Lets hang out!
----- * Chalo bahar latakte hain

આશાઓ પર પાણી ફરી જતાં વાર નથી લાગતી

આશાઓ પર પાણી ફરી જતાં વાર નથી લાગતી
કિનારે આવી ડૂબી જતાં વાર નથી લાગતી
જીતનો જલસો માનવાની ઉતાવળ ન કર
જીતેલી બાજી હારી જવામાં વાર નથી લાગતી
તારી ઊંચાઇનું નાહક અભિમાન ન કર
કે મિનારોને તૂટી જવામાં વાર નથી લાગતી
બાંધ્યો છે માળો તો જરા દિલથી જતન કર
કે માળાને પીંખાઇ જતાં વાર નથી લાગતી
માણી લે હર એક પળ તું આજે
આંખોને મિંચાઇ જતાં વાર નથી લાગતી

life:

life:
Zindagi hai to Khwaab Hai
__Khwaab Hai To Manzilein Hai
____Manzilein Hai To Fasaley Hai
__________Fasaley Hai To Rastey Hai
_____________Rastay Hai To Mushkilein Hai
___________________Mushkilein Hai To Hausla Hai
_________________________Hausla Hai To Vishawas Hai
_____________________________Vishvas hai to Paisa hai
_______________________________Paisa hai to Shohrat hai
_____________________________________Shohrat hai to Izzat Hai
_________________________________________Izzat hai to Ladki hai
______________________________________Ladki hai to Tension hai
________________________________Tension hai to Concern hai
__________________________Concern hai to a Khayaal hai
______________________Khayaal hai to Khwaab hai
_________________Khawab hai to Growth hai
__________Growth hai to Zindagi hai
______Zindagi hai to khwaab hai
__Matlab duniya Gol Gol hai
Bas ghumnewala chahiye

♥ ♥

♥　　　　　　　　　　　　　　　　　　　♥


　　♥　　　　　　　　　　　　　♥


　　　　　♥


　　　　　　　　　　　♥　　　　　　　　　　　♥


　　　　　　　　　　　　　　　　　　　♥　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　♥

　　　　　　　　　　　　　♥　　　　　　　　　　　　　　　　　　　♥

　　　　　　　　　　　　　　♥


　　　　　　　　　　　♥　　　　　　　　　　　　　　　　　　　♥　　　　　　　♥


　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　♥


　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　♥　　　　　　♥


　　　　♥　　　　　　　　　♥


　　　　　♥


　　　　　　　　　　　　　♥　　　　　　　　　♥

♥


　　　　　　　　　　　　　♥　　　　　　　　　　　　　　　　　　　♥


　　♥　　　　　　　　　　　　　♥


　　　　　♥


　　　　　　　　　　　♥　　　　　　　　　　　♥


　　　　　　　　　　　　　　　　　　　♥　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　♥

　♥　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　♥

　　　　　　　　　　　　　♥　　　　　　　　　　　　　　　　　　　♥

　　　　　　　　　　　　　　♥


　　　　　　　　　　　♥　　　　　　　　　　　　　　　　　　　♥　　　　　　　♥


　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　♥


　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　♥　　　　　　♥


　　　　♥　　　　　　　　　♥


　　　　　♥


　　　　　　　　　　　　　♥　　　　　　　　　♥



RAIN OF MY FRIENDSHIP...

FOR A LOVELY FRIEND LIKE YOU!!! HAVE FUN !! GOD BLESS YOU!!

દિવસો જુદાઇના જાય છે, એ જશે જરૂર મિલન સુધી,

દિવસો જુદાઇના જાય છે, એ જશે જરૂર મિલન સુધી,
મને હાથ ઝાલીને લઇ જશે, હવે શત્રુઓ જ સ્વજન સુધી.
ન ધરા સુધી, ન ગગન સુધી, નહિ ઉન્નતિ, ન પતન સુધી,
અહીં આપણે તો જવું હતું, ફક્ત એકમેકના મન સુધી.
હજી પાથરી ન શક્યું સુમન, પરિમલ જગતના ચમન સુધી,
ન ધરાની હોય જો સંમતિ, મને લૈ જશો ન ગગન સુધી.
છે અજબ પ્રકારની જિંદગી ! કહો એને પ્યારની જિંદગી,
ન રહી શકાય જીવ્યા વિના ! ન ટકી શકાય જીવન સુધી.
તમે રાંકનાં છો રતન સમાં, ન મળો, હે અશ્રુઓ, ધૂળમાં,
જો અરજ કબૂલ હો આટલી, તો હ્રદયથી જાઓ નયન સુધી.
તમે રાજરાણીના ચીર સમ, અમે રંક નારની ચૂંદડી !
તમે બે ઘડી રહો અંગ પર, અમે સાથ દઇએ જીવન સુધી.
જો હ્રદયની આગ વધી ‘ગની’, તો ખુદ ઇશ્વરે જ કૃપા કરી,
કોઇ શ્વાસ બંધ કરી ગયું, કે પવન ન જાય અગન સુધી.

રક્તથી સીંચાઈને બનશે નહીં,

રક્તથી સીંચાઈને બનશે નહીં,
ઈંટ કોઈ પણ અહીં ટકશે નહીં.

લોહીના એક બુંદથી હો કિંમતી
એવો પત્થર વિશ્વમાં મળશે નહીં.

શ્વાસમાં મ્હોર્યો હતો વિશ્વાસ જે,
કોઈ આંખોમાં કદી જડશે નહીં.

બાબરી બાંધો કે મંદિર, વ્યર્થ છે –
કોઈ કોઈને હવે ભજશે નહીં.

રામલલ્લા બોલો કે અલ્લાહ્ કહો,
એ અહીં મળતાં નથી, મળશે નહીં.

આદમીના દિલથી થઈને દિલ લગી
જાય એ રસ્તો હવે બનશે નહીં.

અણધાર્યા રચાતા તારામૈત્રકના સમ, ચાહુ છુ તને

અણધાર્યા રચાતા તારામૈત્રકના સમ, ચાહુ છુ તને
ગગન પર મીટ માંડતા ચાતકના સમ, ચાહુ છુ તને
છૂપાવી દઇશ તને આ ગઝલોની આડમાં
ગુલાબની રક્ષા કરતાં કંટકના સમ, ચાહુ છુ તને
આકાશે ઝબૂકતી વીજના સમ, ચાહુ છુ તને
રઢીયાળી અષાઢી બીજના સમ, ચાહુ છુ તને
મળવાનો વાયદો કરે અને ન આવે તુ
ઇંતજાર કરતા ચઢતી ખીજના સમ, ચાહુ છુ તને

દિલ સે નીક્લી યે દુઆ હમારી,

દિલ સે નીક્લી યે દુઆ હમારી,
જીદગી મે મીલે આપકો ખૂશીયા સારી,
ગૂમ ના દે ખૂદા આપ કો કભી,
ચાહે તો એક ખુશિ કમ કમ કર દે.

પાપન ઝુકે તો તમને નમન થાય,

પાપન ઝુકે તો તમને નમન થાય,
મસ્તક ઝુકાવુ તો તમને વન્દન થાય,
હુ એવિ નઝર કયાથી લાવુ,
કે તમને ખબર પણ ના પડે અને તમારા દર્શન થાય.

જેના વડે મનુષ્ય જીવે છે

જેના વડે મનુષ્ય જીવે છે તે સંસ્કૃતિ નથી, પણ જેને માટે મનુષ્ય જીવે છે તેનું નામ સંસ્કૃતિ

હજુયે યાદ છે !

હજુયે યાદ છે !
એકવેળા આપને મેં દઈ દીધેલું દિલ, હજુયે યાદ છે
ને પછી ભરતો રહયો'તો હોટેલનાં બિલ, હજુયે યાદ છે
પ્રિયતમ! હા,તારા ચહેરા પર હતા એ ખિલ હજુયે યાદ છે
મારા પૈસે તેં ઘસી બેફામ ક્લેરેસીલ હજુયે યાદ છે
સાયકલ અથડાવીને સોરી કહ્યાની સ્કીલ હજુયે યાદ છે
ને પછીથી સાંપડેલી સેન્ડલોની હીલ હજુયે યાદ છે
માનતો'તો હું કે પૈંડા બે જ છે સંસારરથનાં હું ને તું
ને પાડોશમાં હતા તારાં ઘણાં સ્પેરવ્હીલ હજુયે યાદ છે.....

નદીની રેતમાં રમતું નગર મળે ના મળે,

નદીની રેતમાં રમતું નગર મળે ના મળે,
ફરી આ દૃશ્ય સ્મૃતિપટ ઉપર મળે ના મળે.
ભરી લો શ્વાસમાં એની સુગંધનો દરિયો,
પછી આ માટીની ભીની અસર મળે ના મળે.
પરિચિતોને ધરાઇને જોઇ લેવા દો,
આ હસતા ચહેરા; આ મીઠી નજર મળે ના મળે

शहर की इस दौड़ में दौड़ के करना क्या है?

शहर की इस दौड़ में दौड़ के करना क्या है?

जब यही जीना है दोस्तों तो फ़िर मरना क्या है?



पहली बारिश में ट्रेन लेट होने की फ़िक्र है भूल गये भीगते हुए टहलना क्या है?

सीरियल्स् के किर्दारों का सारा हाल है मालूम पर माँ का हाल पूछ्ने की फ़ुर्सत कहाँ है?



अब रेत पे नंगे पाँव टहलते क्यूं नहीं?

108 हैं चैनल् फ़िर दिल बहलते क्यूं नहीं?



इन्टरनैट से दुनिया के तो टच में हैं,

लेकिन पडोस में कौन रहता है जानते तक नहीं.



मोबाइल, लैन्डलाइन सब की भरमार है,

लेकिन जिग्ररी दोस्त तक पहुँचे ऐसे तार कहाँ हैं?



कब डूबते हुए सुरज को देखा त, याद है?

कब जाना था शाम का गुज़रना क्या है?



तो दोस्तों शहर की इस दौड़ में दौड़् के करना क्या है

जब् यही जीना है तो फ़िर मरना क्या है

""" हमारे पुराण और महाकाव्य """

""" हमारे पुराण और महाकाव्य हमारी मात्रिभुमि की विशाल मुर्ति दर्शाते है ! उत्तर मे देवतात्मा हिमालय नामका पर्वतराज विराज्मान है ! उसके पष्चिम मे आर्यान ( ईरान ) और पुर्व मे श्रुन्गभुर ( सिन्गापुर ) के तरफ़ दो समुद्रो मे अपनी दोनो भुजा स्नान कराते है ! दक्षिण महासागर मे उसके पवित्र चरणो पर चढी हुइ कमलपुष्प की पन्खुडी के समान लन्का ( श्रीलन्का ) आसीन है ! मात्रिभुमी का यह चित्र हजारो वर्षो से अविरत हमारे जनमानस मे देदिप्यमान है ! हमारे लिये इस भुमि से पवित्रतर कोइ हो ही नहि सकता ! इस भुमि की धुल का एकएक कण , जड-चेतन ,काष्ठ-पाषाण , व्रुक्ष और नदी हमारे लिये पवित्र है ! ये सभी स्थावर-जन्गम तीर्थ के समान अपने इश्वरीय अन्श को उजागर करते है !
""" इस भुमि के बालको मे यह गाढ भक्ति जाग्रुत रखने के लिए अनगिनत विधीविधान और लोकचाह की स्थापना हुइ ! हमारे महत्व पुर्ण धार्मिक सन्सकार भुमिपुजन से ही शुरु होते है ! " भारत वर्षे भरत खण्डे जम्बुद्विपे.........." ! प्रभात को नीन्द मे से उठकर धरती पर पैर रखने से पहले क्षमा-याचन होता है !
! समुद्र वसने देवि पर्वतस्तन मण्डले !
!! विष्णुपत्नि नमस्तुभ्यम पाद्स्पर्श क्षमस्व मे !!
Reply

(♥)(♥)“““““““(♥)(♥) friendship

(♥)(♥)“““““““(♥)(♥)
“““““(♥)(♥)““““““(♥)(♥)“““(♥)(♥)
(♥)(♥)“““(♥)(♥)“““““(♥)(♥)

Just like a rose,
so precious and rare,
is the forever friendship
the two of us share.



(♥)(♥)““““““(♥)(♥)“““(♥)(♥)““““(♥)(♥)“““““(♥)(♥)



Planted with kindness,
it's warmed by the sun
of caring and sharing,
laughter and fun.




(♥)(♥)
““““““““(♥)(♥)“““(♥)(♥)
(♥)(♥)“““““““(♥)(♥)
“““““(♥)(♥)““““““(♥)(♥)“““(♥)(♥)
(♥)(♥)“““(♥)(♥)“““““(♥)(♥)

It's grounded in trust
and nurtured by love,
with a sprinkling of grace
from God up above.

(♥)(♥)“““(♥)(♥)“““““(♥)(♥)

Tears of sadness and joy,
like dew,
renew this friendship
I share with you.


(♥)(♥)“““(♥)(♥)“““““(♥)(♥)
A blessing
of beauty unsurpassed,
our friendship's a flower
that will always last.!
(♥)(♥)
““““““““(♥)(♥)“““(♥)(♥)
(♥)(♥)“““““““(♥)(♥)

Keep Smilin....

મલી ને ખોવઈ જવાની, એ તારી ટેવ્,

મલી ને ખોવઈ જવાની, એ તારી ટેવ્,
શોઘી ને પામી લેવાની, મારી તલબ,
પેન્સિલ ની જેમ લીટી દોરવાની , એ તારી ટેવ,
રબ્બર ની જેમ ભુસી દેવાનો , એ તારો મિજાજ,
ધુમાડો બની ને ઉડી જવાની તારી એ પ્રક્રુતિ,
ને સ્વાસ મા સમાવી લેવાની એ જ મારી આશક્તિ,
લાગે છે કે તુ ને હુ, હુ ને તુ,
સિક્કા ની એક બાજુ ન બીજી બાજુ,
આ સિક્કો ઉછ્ળયો જીદગી ની રમત મા,
કોની છાપ ઉપર હસે એ મને ખબર નથી,
પણ ભલે હોય છાપ નીચે મારી, પણ હુ હારી ને પણ જીતવાનો હુ, એ દોસ્ત,
એ જીદગી રમત છએ સ્વાસ ની,
ખબર નથી કે ક્યારે પુરી થાસે,
ક્દાચ આજે પણ, કદાચ કયારેક પછી....,
પણ મારી અભિવ્યક્તી તો રહેશે પરીણામ બની,
ભલે ને રમત પુરી થઇ જાય અબ ઘડી.
ગમે જો રીત મારી તો રીત ના પ્રણામ,
બાકી બધુ ક્યારેક પછી.

दोस्ती नाम नहीं सिर्फ़ दोस्तों के साथ रेहने का..

दोस्ती नाम नहीं सिर्फ़ दोस्तों के साथ रेहने का..
बल्कि दोस्त ही जिन्दगी बन जाते हैं, दोस्ती में..

जरुरत नहीं पडती, दोस्त की तस्वीर की.
देखो जो आईना तो दोस्त नज़र आते हैं, दोस्ती में..

येह तो बहाना है कि मिल नहीं पाये दोस्तों से आज..
दिल पे हाथ रखते ही एहसास उनके हो जाते हैं, दोस्ती में..

नाम की तो जरूरत हई नहीं पडती इस रिश्ते मे कभी..
पूछे नाम अपना ओर, दोस्तॊं का बताते हैं, दोस्ती में..

कौन केहता है कि दोस्त हो सकते हैं जुदा कभी..
दूर रेह्कर भी दोस्त, बिल्कुल करीब नज़र आते हैं, दोस्ती में..

सिर्फ़ भ्रम हे कि दोस्त होते ह अलग-अलग..
दर्द हो इनको ओर, आंसू उनके आते हैं , दोस्ती में..

माना इश्क है खुदा, प्यार करने वालों के लिये "अभी"
पर हम तो अपना सिर झुकाते हैं, दोस्ती में..

ओर एक ही दवा है गम की दुनिया में क्युकि..
भूल के सारे गम, दोस्तों के साथ मुस्कुराते हैं, दोस्ती में

પાન લીલું જોયું ને તમે યાદ આવ્યાં,

પાન લીલું જોયું ને તમે યાદ આવ્યાં,

જાણે મોસમનો પહેલો વરસાદ ઝીલ્યો ,

એક તરણું કોળ્યું ને તમે યાદ આવ્યાં.



ક્યાંક પંખી ટહુક્યું ને તમે યાદ આવ્યાં,

જાણે શ્રાવણના આભમાં ઉઘાડ થયો ,

એક તારો ટમક્યો ને તમે યાદ આવ્યાં.



જરા ગાગર ઝલકી ને તમે યાદ આવ્યાં,

જાણે કાંઠા તોડે છે કોઈ મહેરામણ ,

સહેજ ચાંદની છલકી ને તમે યાદ આવ્યાં.



કોઈ ઠાલું મલક્યું ને તમે યાદ આવ્યાં,

જાણે કાનુડાના મુખમાં બ્રહ્માંડ દીઠું ,

કોઈ આંખે વળગ્યું ને તમે યાદ આવ્યાં.



કોઈ આંગણ અટક્યું ને તમે યાદ આવ્યાં,

જાણે પગરવની દુનિયામાં શોર થયો ,

એક પગલું ઊપડ્યું ને તમે યાદ આવ્યાં.