એક જ દશાનાં દૃશ્ય બે આંખો ને તીર છે;

એક જ દશાનાં દૃશ્ય બે આંખો ને તીર છે;
એમાં જ પ્યાસ છે અને એમાં જ નીર છે.

દેખાવમાં તો હાથની થોડી લકીર છે;

પણ એ જીવનની જાળના સૌએ અસીર છે.

ચંચળ નજરનાં એમ તો બેચાર તીર છે;

પણ તારું તીર એ જ છે જે દિલમાં સ્થિર છે.

દુઃખ એ જ છે કે કોઇ અહીં હમસફર નથી,

નહિ તો આ રાહના તો ઘણા રાહગીર છે.

કોઇ મને પછાડવા કોશિશ કરો નહીં,

જેને હજાર હાથ છે એ દસ્તગીર છે.

ફેલાવવા ન દેશો કદી હાથ એમને,

રાખે છે મુઠ્ઠી બંધ એ સાચા ફકીર છે.

ફાડું છું એક વસ્ત્ર, વણી લઉં છું હું બીજું,

મારામાં એક કૈસ છે તો કબીર છે.

જગને બતાવવામાં હવે રસ નથી

મનેપહેલાં હતું જે એ જ હજી પણ ખમીર છે.

પ્રીતિની એ જ સાચી પીડા હોવી જોઇએ

એ આવશે નહીં ને છતાં મન અધીર છે.

ભટકી રહી છે રૂહ તો એની ગલી મહીં,

’બેફામ’ જે કબરમાં છે એ તો શરીર છે.