તારી નજરમાં જ્યારે અનાદર બની ગયો,મંઝિલ વગરનો જાણે મુસાફર બની ગયો !ફૂલોનું સ્વપ્ન આંખમાં આંજ્યાના કારણે,હું પાનખરમાં કેટલો સુંદર બની ગયો ?ક્યાં જઈ હવે એ સ્મિતની મીઠાશ માણશું ?હૈયાનો બોજ આંખની ઝરમર બની ગયો !મુક્તિ મળે છે સાંભળ્યું ચરણોના સ્પર્શથી,રસ્તે હું એ જ કારણે પથ્થર બની ગયો !મારું મરણ ક્યાં એકલું મારું મરણ હતું ?સંસાર, આંખ મીંચી તો નશ્વર બની ગયો